Aparoksanubhuti
SIDDHI
APAROKSHAANUBHUTI
Shankara begins the text of Tattve Bodha with an Invocation:
वासुदेवेन्द्रयोगीन्द्रं
नत्वा ज्ञानप्रदं गुरुम् ।
मुमुक्षूणां हितार्थाय
तत्त्वबोधोभिधीयते ॥
Vāsudēvēndrayōgīndraṁ
natvā jñānapradaṁ guruṁ
Mumukṣūṇāṁ hitārthāya
tattvabōdhō’bhidhīyatē 1.
Offering my Salutations to the Supreme Lord
Vaasudevendra, Who is the most celebrated Yogi,
And Who, as the Guru, bestows Knowledge;
Tattava Bodha, the Knowledge of Truth or Reality.
is expounded for those who intensely desire Liberation.
Then we learn that the Seeker desirous of attaining Liberation should possess the Qualifications as specified in the expression: Sadhana Chatushtayam.
Then he should engage in a discriminative enquiry into the Nature of Truth or Reality.
This discriminative enquiry includes the three fundamental aspects of Existence:
1. Aham: the individual Self or Aatman as Jiva;
2. Idam: the Universe and its Evolution; and the role of Maaya ; and
3. Tat: Brahman as Ishvara.
Then the Enquiry proceeds to discuss and assert the essential Identity of Jeeva and Ishvara.
According to Advaita Vedanta :
Brahma Satyam
Jagat Mitthya and
Jeevo Brahmaiva naa paraH
It means:
Brahma is TRUTH
The Jagat, the World, is an illusion, and
Jeeva, the individual Self, is none other than Brahman.
This identity is asserted in the Maha Vakya:
TAT TVAM ASI : That Thou Art
The Seeker should realize this Maha Vakya in terms of:
AHAM BRAHMAASMI.
Along with it, he should realise the associate Advaitic postulate,
Sarvam khalu idam Brahma,
The Oneness of Existence.
By Realising both these identities
Of AHAM BRAHMA ASMI
And Sarvam khalu idam Brahma,
the Seeker gets Liberated.
He becomes Jeevan Mukta
66. SIDDHAANTA
Tattva Bodha has postulated the Theory or Siddhaaanta in terms of the Knowledge contained in the statements:
Tat Tvam Asi,
Aham Brahmaasmi
Sarvam khalu idam Brahma,
METHODOLOGY
Tattva Bodha has specified the methodology required to arrive at the Truth.
It asserts that knowledge is not brought about by any other means than Vichaara,
Just as an object is nowhere seen without the help of light.
Truth or Knowledge is kept hidden behind a Veil of Avidya or Ignorance.
The Seeker should uncover and dispel ignorance with the help of
the light coming from Viveka and Vichaara
and recognize the Truth.
67.
Drg – Drsya Viveka: The Seer -Seen Distinction
Before we go to discuss the spiritual practices, let us look at
a very important skill that is found introduced in the Text of
Drg – Drsya Viveka, probably authored by Shankara.
रूपं दृश्यं लोचनं दृक् तद्दृश्यं दृक्तु मानसम् ।
दृश्या धीवृत्तयः साक्षी दृगेव न तु दृश्यते ॥ १॥
rūpaṃ dṛśyaṃ locanaṃ dṛk taddṛśyaṃ dṛktu mānasam ।
dṛśyā dhīvṛttayaḥ sākṣī dṛgeva na tu dṛśyate ॥ 1॥
रूपं दृश्यं लोचनं दृक् :
rūpaṃ dṛśyaṃ locanaṃ dṛk
the Form is perceived and the Eye is its perceiver;
तद्दृश्यं दृक्तु मानसम् ।
taddṛśyaṃ dṛktu mānasam ।
That Eye is perceived and the Mind is its perceiver;
दृश्या धीवृत्तयः
dṛśyā dhīvṛttayaḥ
the Mind with its modifications is perceived and
the Witness (Self) is truly the perceiver;
साक्षी दृगेव न तु दृश्यते
sākṣī dṛgeva na tu dṛśyate
but the Witness is not perceived by anyone else.
Here, Form implies all objects of perception: like a flower, a book. etc.
Eye stands for all the other organs of perception: ear, skin, nose and tongue.
The eye is a perceiver only in a relative sense because it is itself perceived by the mind.
The mind must be attached to the sense organs otherwise it cannot perceive their objects.
The mind here includes Buddhi, Chittam and Ahankaaram.
Aatman or the innermost Self is the ultimate Seer.
No other seer is there to perceive the Self.
This line of argument greatly helps to sharpen the Intellect to be able to clearly distinguish the Atman from the Anaatman.
68.
SELF– ENQUIRY
The Knowledge that is the result of Discriminative Enquiry — a set of thoughts — should mature into a Subjective State of Experience.
The Thought ‘Aham Brahmaasmi’ should transform into a Subjective State of Realisation by means of Self-Enquiry.
The Experience of this transformation is known as Aparokshaanubhuti.
It happens in Two Ways:
By negating what it is not.
This is the well-known Neti-Neti,
Not this—Not this –method and
By Ascertaining and Affirming what it is.
69.
SOME EXAMPLES
NEGATION
Let us recall Shankara’s Pratah Smarana Stotram, wherein he throws light on both the aspects of this concept, in beautifully poetic language.
Yam neti neti vachanaih Nigamaa AvochuH
Tam Deva Devam Ajam Achyutam aahuragryam
It is He whom the scriptures refer to by using the expressions like
‘Not this, Not this’.
I pray to Him that is the God of all gods,
who is Unborn, Imperishable and Foremost.
Also
Tat Brahma NishkalamahaM na cha bhutasanghaH
It is Eternal and Everlasting.
I tell myself that I am that Brahman,
but not a mere bundle of Elements
We have two more Stotras in this category, with very powerful negations:
a. Nirvaana Shatkam
मनोबुद्ध्यहङ्कार चित्तानि नाहं
न कर्णं न जिह्वा न च घ्राणनेत्रे ।
न च व्योम भूमिर्न तेजो न वायुः
चिदानन्दरूपः शिवोऽहम् शिवोऽहम् ॥१॥
Mano buddhi ahankara chittani naham
Na cha shrotravjihve na cha ghraana netre
Na cha vyoma bhumir na tejo na vayuhu
Chidananda rupah shivo’ham shivo’ham I1I
Manas, Buddhi, Chittam and Ahankaram –
none of them am I;
nor am I any of the organs of Perception
used for hearing, tasting, smelling and seeing;
nor am I the Elements
like the Sky, the Earth, Fire and Air;
but I am Shiva in the Form
of Consciousness and Bliss.
Shiva alone am I.
Dasa Sloki is another example:
न भूमिर्न तोयं न तेजो न वायुः
न खं नेन्द्रियं वा न तेषां समूहः ।
अनेकान्तिकत्वात् सुषुप्त्येकसिद्धः
तदेकोऽवशिष्टः शिवः केवलोऽहम् ॥ १॥
na bhümir-na toyam na váyur-
na kham nendriyam vá na teshám samühah,
anaikántikatvát sushuptyekasiddhas-
tadeko’vashishtah shivah kevalo’ham.(1)
I am not the Earth, nor the Water,
Nor am I the Fire, nor the Air and Space;
I am not the senses nor even the Total
of all the Elements and senses.
I negate them
because they are all
transient and variable,
whereas the Self’s Existence
is well-established in the State
of deep sleep.
So, I am the ONE, which remains;
I am that only One;
I am Shiva, the Consciousness,
Pure and Auspicious.
70.
AFFIRMATION
Affirmation of the Truth can be done, for example, like this:
First, as a Spark of Divinity lodged in the heart of hearts, in the Hrudaya Kamala
as described in the Narayana Suktam:
तस्याः शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः ।
स ब्रह्म स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
tasyāḥ śikhāyā madhye paramātmā vyavasthitaḥ,
sa brahma sa śivaḥ sa hariḥ sendraḥ so’kṣaraḥ paramaḥ svarāṭ.
In the middle of that subtle Tongue of Fire,
the JEEVA,
Is to be found PARAMAATMAA,
well-settled and well- established.
He is verily Brahma, Shiva, Vishnu and Indra.
He is Imperishable and Supremely Self-Luminous
Pure CONSCIOUSNESS.
I meditate on HIM.
Also as in Purusha Suktam and Sree Suktam which affirm the Glory and Splendour of the
Manifest Form of the Truth or Brahman.
The opening slokas of Sri Vishnu Sahasra Naama, for instance, positively affirm and glorify the Creator like this:
विश्वं विष्णुर्वषट्कारो भूतभव्यभवत्प्रभुः ।
भूतकृद्भूतभृद्भावो भूतात्मा भूतभावनः ॥ १॥
Vishvam Vishnur Vashatkaro Bhootha Bhavya Bhavath Prabhuhu
Bhoothakruth Bhoothabruth Bhavo Bhoothatma Bhootha Bhavanaha
He is Vizvam, the entire Universe.
He is VisSnu, the Creator, who has become the Creation by pervading it.
He brings everything under His control.
He is the Eternal Lord: the Master of Time: Past, Present and Future.
He is the Creator of all Existences and Elements. And He sustains them.
He is Pure Existence: Supreme in Splendour.
He is the Antaryamin, the In-Dweller. In Him everything originates.
I praise Him: I worship Him: I salute Him: I meditate on Him.
पूतात्मा परमात्मा च मुक्तानां परमा गतिः ।
अव्ययः पुरुषः साक्षी क्षेत्रज्ञोऽक्षर एव च ॥ २॥
Poothatma Paramathma Cha Mukthanam Parama Gathihi
Avya Yapurusha Sakshi Kshetrgno Ksharo evacha
He is Paramatma, the Supreme Self, pure in Essence.
He is the Supreme Goal for the souls that seek Liberation.
They find Permanent Refuge in his Abode.
He gives them the direct experience of his Divine Presence.
Impressed by their devotion, he gives them the Delight of his Presence.
He knows the Kshetra, the Exclusive Field, where he can grace his Devotees.
And His Immense Magnificence remains undiminished forever.
71.
INTERNALISATION
Setting apart all the Negations, we can try to internalize the Positive and Affirmative approaches to the Truth, with the help of a Stotram like Shiva Maanasa Puja.
Let us shift the field of practice to the space in our Hrudaya, at the central region in the chest. It is a sacred space preferred by the Yogis for contemplation and meditation.
योगिहृद्ध्यानगम्यं
“yogi hruddhyaana gamyam”
‘By meditating on Him, the Yogis aim at realizing Him in their hearts.’
It is also known as Hrudaya Aakasa.
There is a reference to it in the Taittariya Upanishat:
“In the space that there is in the heart, is this Purusha who is realizable through knowledge, and who is immortal and effulgent.”
Also, we declare “Aatmaa tvam Girijaa MatiH sahacharaaH praanaaH sariram gruham…..”
“Shambho, You are my very Aatman.”
72.
Spiritual Practices
Now we move from Precept to Practice — that is towards Sravanam, Mananam and Nididhyaasanam. :
1. Sravanam
The Seeker of Liberation, the Mumukshu, should carefully understand by way of reading, or listening to, the Instruction imparted by the Teacher.
2. Mananam
After carefully listening to or studying the Instruction, the Seeker should undertake contemplation on the Truth or Reality until he acquires clarity and feels convinced about theTruth.
3. Finally the Seeker takes up Nididhyaasanam.
The term Nididhyaasanam can be roughly translated as Deep or Profound Meditation.
Shankara lays out a detailed road map, as it were, in his work Aparokshaanubhuti.
The Seeker is helped to discover his own True Self.
Shankara prescribes 15 steps that lead the Seeker to the State of Samaadhi.
73.
SAMAADHI STATE
Shankara makes a mere mention of the term Samaaadhi in the Text of Tattva Bodha, while describing a Jeevanmukta.
He calls him ‘samaadhi dasaa sampannam’, ‘having reached the State of Samaadhi.’
He does not go deeper into the meaning of, and the means to attain, Samaadhi.
This he does in his Aparokshaanubhuti.
The term Samaadhi reminds us of Patanjali who, in his Ashtanga Yoga, describes it as the final step in the set of Eight Practices.
They are Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara, Dharana, Dhyana and Samaadhi.
According to Patanjali, Yoga is ‘the control of thought waves in the mind’.
When the mind is cleared of all its thought-waves and becomes calm like a lake, it achieves sameness or identity with the object of its concentration. This sameness is called Samaadhi in Ashtanga Yoga.
Advaita Yoga, or Raja Yoga or the Yoga of Gnana, on the other hand, requires us to bring the mind to a state of absorption with a single thought of Brahman, by replacing all other thoughts.
We now approach Shankara for the Practice of Self-Enquiry that leads to the State of Samaadhi, by following the 15 Steps he specifies in his Aparokshaanubhuti.
74.
SIDDHI
RAJA YOGA MEDITATION
Aparokshaanubhuti.
श्रीहरिं परमानन्दं
उपदेष्टारमीश्वरम् ।
व्यापकं सर्वलोकानां
कारणं तं नमाम्यहम् ॥ १॥
Sri Harim paramanandam
upadeshtameeswaram,
Vyapakam sarva lokaanam
karanam tham namamyaham ॥ 1॥
I bow down to Sri Hari,
Destroyer of Ignorance;
He is the Supreme Bliss, the First Teacher;
Iswara too, the All Pervasive One,
The Cause of the entire Universe.
75.
अपरोक्षानुभूतिर्वै
प्रोच्यते मोक्षसिद्धये ।
सद्भिरेषा प्रयत्नेन
वीक्षणीया मुहुर्मुहुः ॥ २॥
Aaparokshanu bhoothirvai
prochyathe moksha sidhaye I
Sadbhireva prayathnena
veekshaneeya muhur muhu II 2 II
Here is presented Aparoksaanubuti:
Meaning Self-Realization;
A Text in which is shown the means to attain Liberation.
This Text is intended for those
who are intensely desirous of obtaining Liberation;
who are Pure in Heart and
who constantly engage in Meditating
upon the Truth expounded herein.
76.
Before specifying the 15 steps that lead the Seeker to the State of Samaadhi, Shankara sets forth, in detail, the nature of Knowledge, which is the Goal to be realized, in the following way:
“Aham Brahmaasmi: I am Brahman.”
ब्रह्मैवाहं समः शान्तः
सच्चिदानन्दलक्षणः ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २४॥
Brahmaivaham sama santhiH
sachidananda lakshanam I
Naham deho hyasadroopo
jnana mithyuchyuthe budhai II 24 II
I am verily Brahman;
Composed, Calm and Peaceful;
By Nature Absolute Existence-Knowledge-Bliss.
No, I am not the body that is Asat,
that is Non-Existence itself –
As said by the Wise,
this is True Knowkedge
77. निर्विकारो निराकारो
निरवद्योऽहमव्ययः ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २५॥
Nirvikaro nirakaro
niravadhyo aham avyaya
Naham deho hyasadroopo
jnana mithyuchyuthe budhai II 25 II
I am without change,
without any form,
I am free from all blemishes,
I am undecaying;
No, I am not the body that is Asat,
that is Non-Existence itself –
As said by the Wise,
this is True Knowledge
78. निरामयो निराभासो
निर्विकल्पोऽहमाततः ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २६॥
Niramayo nirabhaso
nirvikalpo ahamathathaH,
Naham deho hyasadroopo
jnana mithyuchyuthe budhai II 26 II
I am free from all diseases;
I am beyond all comprehension;
I am free from any kind of change;
I am All-Pervading.
No, I am not the body that is Asat,
that is Non-Existence itself –
As said by the Wise,
this is True Knowkedge
79. निर्गुणो निष्क्रियो नित्यो
नित्यमुक्तोऽहमच्युतः ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २७॥
Nirguno nishkriyo nithyo
nithya muktho aham achyutha,
Naham deho hyasadroopo
jnana mithyuchyuthe budhai II 27 II
I am without any attributes (gunas);
I am without any activity;
I am everlasting, ever free
and imperishable.
No, I am not the body that is Asat,
that is Non-Existence itself –
As said by the Wise,
this is True Knowkedge
80.निर्मलो निश्चलोऽनन्तः
शुद्धोऽहमजरोऽमरः ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २८॥
Nirmalo nischalo anantha
sudhohamajaro amara,
Naham deho hyasadroopo
jnana mithyuchyuthe budhai II 28 II
I am free from all impurity;
I am immovable, unlimited and pure,
I am undecaying and immortal.
No, I am not the body that is Asat,
that is Non-Existence itself –
As said by the Wise,
this is True Knowledge
81. NIDIDHYAASANAM
The above five slokas have set forth, in detail, the Nature of Knowledge that is the Goal of Life. It is not enough to know only the Goal. The Saadhaka should acquaint himself with the Means to attain the Goal.
The Saadhaka should first acquire the eligibility as stated under “Saadhana Chatushtayam.”
Four-fold Eligibility:
a) Viveka,
b) Vairagya,
c) Six-fold Sampatti and
d) Mumukshutvam – strong desire for Liberation
Having done that, he should clearly understand the Nature of Knowledge as indicated in the above five slokas..
After Sravanam and Mananam, he should take up Nididhyaasanam
Shankara has specified fifteen steps or practices which will gradually lead the Seeker to the direct intuitive Realisation or Aparokshaanubhuti:
“ Aham Brahmaasmi: I am Brahman and
Sarvam Khalu idam Brahma: All This is verily Brahman.”
82. NIDIDHYAASANAM
RAJA YOGA MEDITATION
त्रिपञ्चाङ्गानि अथो वक्ष्ये
पूर्वोक्तस्यैव सिद्धये ।
तैश्च सर्वैः सदा कार्यं
निदिध्यासनमेव तु ॥ १००॥
Tri panchanga anyadho vakshye
poorvokthasya hi labdhaye,
Thaischa sarve sada karya
nidha dhyasana meva thu II 100 II
For the attainment of the Knowledge mentioned above,
I shall expound fifteen steps with the help of which Nididhyaasanam
or Deep Meditation shall be practiced at all times.
नित्याभ्यासादृते प्राप्तिः
न भवेत्सच्चिदात्मनः ।
तस्माद्ब्रह्म निदिध्यासेत्
जिज्ञासुः श्रेयसे चिरम् ॥ १०१॥
Nithyabhyasadruthe prapthir
na bhaveth sachid athmanaH I
Thasamad brahma nidhidhyase
jijnasu sreyase chiram. II 101 II
The Non-dual Aatman that is Absolute Existence and the Knowledge
cannot be realized without constant practice. So the Seeker after
Knowledge should long meditate upon Brahman for the attainment
of the desired Goal.
83. The Fifteen Steps of Raja Yoga
यमो हि नियमस्त्यागो
मौनं देशश्च कालतः ।
आसनं मूलबन्धश्च
देहसाम्यं च दृक्स्थितिः ॥ १०२॥
प्राणसंयमनं चैव
प्रत्याहारश्च धारणा ।
आत्मध्यानं समाधिश्च
प्रोक्तान्यङ्गानि वै क्रमात् ॥ १०३॥
Yamo hi niyamasthyago
mounam desascha kalatha
Aasanam moolabandascha
deha samyam cha druk sthithi II 102 II
Prana samyamanam chaiva
prathyaharscha dharana I
Athmadhyanam samadhischa
prakthaa anyangani vai kramath II 103 II
The Fifteen Steps required to stabilize the Knowledge and reach Siddhi or
Realization are as follows:
1. Yama or control of the senses;
2. Niyama or control of the mind;
3. Thyaaga or Renunciation;
4. Maunam or Silence;
5. Desha or Space
6. Kaala or Time;
7. Aasanam or Posture;
8. Moolabandha or an Aasana called Restraining Root
9. Deha Saamayam or Equipoise of the body;
10. Drk-sthitihi or Firmness of Vision;
11. Praana Samyamana or Control of Vital Force;
12. Pratyaahaara or Withdrawal of the Mind;
13. Dhaarana or Concentration;
14. Aatma Dhyaanam or Self-Contemplation; and
15. Samaadhi or Complete Absorption.
Eight of these Fifteen Practices have names that are common with the
names in Patanjali’s Ashtaanga Yoga and the remaining Seven Practices
have names common with some other Yogic Practices under Hatha Yoga.
But Shankara uses every one of them in an entirely new sense from the point of view of
Advaita Vedaanta.
84. . Practice No. 1 Yama
सर्वं ब्रह्मेति
विज्ञानात्
इन्द्रियग्रामसंयमः ।
यमोऽयमिति सम्प्रोक्तः
अभ्यसनीयो मुहुर्मुहुः ॥ १०४॥
Sarva brahmethi
vijnanAt
indriya grama samyama I
Yamo ayamithi saprakthaH
abhyasaneeyo muhur muhu II 104 II
The bringing of all the Senses under control with the help of
the Insight that “All this is Brahman” – this is called Yama
and it should be practiced again and again.
According to Patanjali,Yama refers to five kinds of restraints:
1. Ahimsa: abstention from harming others;
2. Sathya: abstention from falsehood;
3. Aasteya: abstention from theft;
4. Brahmacharya: remaining chaste in thought, word and deed; and
5. Aparigraha: abstention from receiving gifts.
When one knows everything to be Brahman, the controlling of the senses
happens as a matter of course.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
85. Practice No. 2 Niyama
सजातीयप्रवाहश्च
विजातीयतिरस्कृतिः ।
नियमो हि परानन्दो
नियमात्क्रियते बुधैः ॥ १०५॥
Sajatheeya pravahascha
vijatheeya thiraskrithi I
Niyamo hi paramanando
niyamath kriyathe budhai II 105 II
The continuous flow of only one kind of thought,
to the exclusion of all other thoughts, —
the thought relating to the Unity of the Individual Self
with the Universal Self – this is called Niyama.
This indeed is the Supreme Bliss
and this is regularly practiced by the Wise.
According to Patanjali, Niyamas include
1. Saucha: Purity, internal and external;
2. Santosha: contentment;
3. Tapas: austerity;
4. Swaadhyaaya: study of Scriptures; and
5. Iswara.pranidhaana: devotion to God.
These are easily accessible to one
who constantly dwells on Brahman.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
86. Practice No. 3 Thyaaga
त्यागः प्रपञ्चरूपस्य
चिदात्मत्वावलोकनात् ।
त्यागो हि महतां पूज्यः
सद्यो मोक्षमयो यतः ॥ १०६॥
Thyaga prapancha roopaya
chid athmath avalokanath I
Thyago hi mahatham poojya
sadhyo mokshamayo yatha II 106 II
Abandoning of the Illusory Universe by realizing it
to be the All-Conscious Aatman
is real Thyaaga or Renunciation.
This Practice is honoured by the great people
as it is of the nature of immediate Liberation.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
87. Practice No. 4 Maunam
यतो वाचो निवर्तन्ते
अप्राप्य मनसा सह ।
यन्मौनं योगिभिर्गम्यं
तद्भजेत्सर्वदा बुधः ॥ १०७॥
Yato vacho nivarthanthe
aprapya manasa saha I
Yan mounam yogibhir gamyam
thad bhaveth sarvadha budha II 107 II
Maunam or Silence is that from which
Words along with the Mind turn back
Without reaching It.
This Silence is attained by the Yogis..
The Wise should always try to reach
that State of Silence. .
88. Practice No. 4 Maunam (contd.)
वाचो यस्मान्निवर्तन्ते
तद्वक्तुं केन शक्यते ।
प्रपञ्चो यदि वक्तव्यः
सोऽपि शब्दविवर्जितः ॥ १०८॥
इति वा तद्भवेन्मौनं
सतां सहजसंज्ञितम् ।
गिरां मौनं तु बालानां
प्रयुक्तं ब्रह्मवादिभिः ॥ १०९॥
Vacho yasman nivarthanthe
thaduktham kena sakyathe I
Prapancho yadi vakthavyaH
sopi shabdha vivarjitha II 108 II
Ithi vaa thad bhaveth mounaH
sadam sahaja samjnitham I
Gira mounam thu balanam
prayuktham brahma vadhibhi II 109 II
Who can describe that Brahman from whom
words turn back without reaching Him?
Or if the Phenomenal World were to be described,
even that is beyond the power of words.
This World is found to be inexpressible
because it cannot be called either Sat (Existence)
or Asat (Non-Existence).
If it were Sat, it would not disappear in deep sleep.
If it were Asat, it would not at all appear now.
So Silence is inseparable from Brahman or Atman,
though teachers of Brahman insist on the practice of
observing Silence by restraining speech
only in respect of children and ignorant people.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
89. Practice No. 5 Desha or Space
आदावन्ते च मध्ये च
जनो यस्मिन् न विद्यते ।
येनेदं सततं व्याप्तं
स देशो विजनः स्मृतः ॥ ११०॥
Adhavanthe cha madhye cha
jano yasmin na vidhyathe I
Yenedham sathatham
vyaptham sa deso vijana smruth II 110 II
Though the Universe, with all the people,
is pervaded by Brahman,
the Universe does not exist in Him at any time,
in the Past, Present or Future.
The Aloneness of Brahman has no space
for the second, at any time.
So Brahman is to be meditated upon as Desha or Space.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
90. Practice No. 6 Kaala or Time
कलनात् सर्वभूतानां
ब्रह्मादीनां निमेषतः ।
कालशब्देन निर्दिष्टो
ह्यखण्डानन्दकोऽद्वयः ॥ १११॥
Kalanath sarva bhoothanaam
brahmadheenam nimeshathaH I
Kala sabdhena nirdhishto
hyakanda anandhako advaya II 111 II
The Non-Dual Brahman characterized by undivided Bliss
is denoted by the word Time.
It is because He brings into Existence,
in the twinkling of an eye,
all beings from Four-headed Brahmaa downwards
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
91. Practice No. 7 Aasanam
सुखेनैव भवेद्यस्मिन्
अजस्रं ब्रह्मचिन्तनम् ।
आसनं तद्विजानीयात्
नॆतरत्सुखनाशनम् ॥ ११२॥
Sukhenaiva bhavedhyasmin
ajasram Brahma chinthanam I
Asanam thath vijaneeyath
netharath sukhasanam II 112 II
A calm and serene state in which the meditation of Brahman
flows spontaneously and continuously –
one should know that to be the real Posture.
It is not any other posture that causes
physical pain and distraction of mind
from the Meditation of Brahman.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
92. Practice No. 7 Aasanam (contd.)
सिद्धं यत्सर्वभूतादि
विश्वाधिष्ठानमव्ययम् ।
यस्मिन्सिद्धाः समाविष्टाः
तद्वै सिद्धासनं विदुः ॥ ११३॥
Sidham yath sarva bhoothadhi
viswadishtanam avyayam I
Yasmin sidha samavishtas
thadhwai sidhasanam vidhu II 113 II
Siddhaasana is the name of a particular Yogic posture.
Here it refers to the eternal Brahman
Who is well-known as the Origin of all things,
Who is the Support of the whole Universe,
and Who is immutable –
it is the State in which the Siddhas,
the Enlightened Ones, are completely Merged in Brahman.
This alone is known as Siddhaasana.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
93. Practice No. 8 Moola Bandha or Restraining Root
यन्मूलं सर्वभूतानां ॥
यन्मूलं चित्तबन्धनम् ।
मूलबन्धः सदा सेव्यो
योग्योऽसौ राजयोगिनाम् ॥ ११४॥
Yan moolam sarva bhoothanam I
yan moolam chitha bandhanam I
Moola Bhandha sada sevyo
yogyo asou raja yoginam II 114 II
Moolabandha is also the name of another Yogic posture.
Moolabandha is to be known in terms of the Restraint of the Mind.
The mind is truly restrained when it is completely merged in
Brahman that is the Root of all Existence.
This is a practice fit for those practicing Raja Yoga.
The Truth underlying this is that
while seated for Meditation, one should not bother
much about the Posture but one should always try to engage
one’s whole attention in the Meditation of Brahman –
which alone is the Goal.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
94. Practice No. 9 Deha Saamyam
अङ्गानां समतां विद्यात्
समे ब्रह्मणि लीनताम् ।
नो चेन्नैव समानत्वं
रुजुत्वं शुष्कवृक्षवत् ॥ ११५॥
Anganam samatham vidhyath
same brahmani leenathamI
No cheth naiva samanathwam
rujuthwam sushkavath II 115 II
Total Absorption in the uniform Brahman
should be known as Deha Saamyam
or Equipoise of the limbs.
Mere straightening of the body
like that of a dried-up tree is no Equipoise.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
95. Practice No. 10 Drg – Sthiti Firmness of Vision
दष्टिं ज्ञानमयीं कृत्वा
पश्येत् ब्रह्ममयं जगत् ।
सा दृष्टिः परमोदारा
न नासाग्रावलोकिनी ॥ ११६॥
Drushtim jnanamayim kruthwa
pasyed brahma mayam jagat I
Sa drushti parmodara
na nasagravalokinee II 116 II
One should convert ordinary vision into
Vision of Knowledge and should view the world
as Brahman.
This is the Drg-Sthiti, Noblest Vision,
and not that vision which is merely directed towards
the tip of the nose.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
96. Practice No. 10 Drg – Sthiti Firmness of Vision (contd.)
द्रष्टृदर्शनदृश्यानां
विरामो यत्र वा भवेत् ।
दृष्टिस्तत्रैव कर्तव्या
न नासाग्रावलोकिनी ॥ ११७॥
Drushtru darshanam
drushyanam viramo yathra va bhaved I
Drushti sthathraiva karthavyaa
na nasagravalokini II 117 II
OR one should direct one’s vision
towards that Brahman, who is Pure Consciousness,
in whom all the distinctions of
the Seer, Sight and the Seen come to an end,
but not merely direct one’s vision
to the tip of the nose.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
97. Practice 11 Praana Samyamana
चित्तादिसर्वभावेषु
ब्रह्मत्वेनैव भावनात् ।
निरोधः सर्ववृत्तीनां
प्राणायामः स उच्यते ॥ ११८॥
Chiuthadhi sarva bhaveshu
brahmathwe naiva bhavanath I
Nirodha sarva vrutheenam
pranayama sa uchyathe II 118 II
The restraint of all modifications of the mind
by regarding all mental states to be Brahman alone –
this is called Praanayaama or Control of the Vital Force.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
98. Practice 11 Praana Samyamana (contd.)
निषेधनं प्रपञ्चस्य
रेचकाख्यः समीरणः ।
ब्रह्मैवास्मीति या वृत्तिः
पूरको वायुरीरितः ॥ ११९॥
ततस्त्
वृत्तिनैश्चल्यं
वृत्तिनैश्चल्यं
कुंभकः प्राणसंयमः ।
अयं चापि प्रबुद्धानाम्
अज्ञानां घ्राणपीडनम् ॥ १२०॥
Nishedhanam prapanchasya
rechakakhya sameeranaH I
Brahmaivasmeethi ya vruthiH
poorako vayureeritha II 119 II
Ththasthat
vruthi naischalyam
kumbhaka prana samyama I
Ayam chapi prabudhaanaam
ajnanam graana peedanam II 120 II
The negation of the phenomenal world is known as Rechaka i.e Breathing out.
The thought “I am Verily Brahman” – is called Puraka. (Breathing in )
The steadiness of that Thought thereafter is called –Kumbhaka. (Restraining the breath)
This is the real course of Praanayaama for the enlightened ones.
The ignorant ones only torture the nose!
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
99. Practice No. 12 Pratyaahaara (Withdrawal of the mind)
विषयेष्वात्मतां दृष्ट्वा
मनसश्चिति मज्जनम् ।
प्रत्याहारः स विज्ञेयोऽ
अभ्यसनीयो मुमुक्षुभिः ॥ १२१॥
Vishayethwa athmatha drushtwa
manasa schithi majjanam I
Prathyahara sa vigneya
abhyasaneeyo mumukkshubhi II 121 II
The absorption of the mind in the Supreme Consciousness
by realizing Aatman in all objects –
this is known as Pratyaahaara, Withdrawal of the mind.
This should be practiced by all the Seekers of Liberation.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
100. Practice No. 13 Dhaarana Concentration
यत्र यत्र मनो याति
ब्रह्मणस्तत्र दर्शनं।
मनसो धारणं चैव
धारणा सा परा मता ॥ १२२॥
Yathra yathra mano yathi
brahmana sthathra darshanam I
Manaso dharanm chaiva
dharana sa paraa mathaa II 122 II
Dhaarana is Concentration.
According to Patanjali, “it is holding the mind
on to a particular object.”
But here it means: holding the mind on to any object
it comes across, with the realization
that every object is Brahman alone.
This steadiness of mind with the realization
That every object is Brahman alone
is known as Supreme Dhaarana.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
101. Practice No. 14 Dhyana Meditation
ब्रह्मैवास्मीति सद्वृत्त्या
निरालम्बतया स्थितिः ।
ध्यानशब्देन विख्याता
परमानन्ददायिनी ॥ १२३॥
Brahmai va asmithi sad vruthya
niralambathaya sthithi I
Dhyana shabdhena vikhyatha
paramananda dhayinee II 123 II
According to Patanjali, Dhyaana is keeping an unbroken thought
in some particular object.
But here, the unbroken thought is perfected
when one merges all thought in Brahman,
realizing “I am Brahman.”
This is what is meant by Dhyaana
and it is productive of Supreme Bliss.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
102. Practice No. 15 Samaadhi Complete Absorption
निर्विकारतया वृत्त्या
ब्रह्माकारतया पुनः ।
वृत्तिविस्मरणं सम्यक्
समाधिर्ज्ञानसंज्ञकः ॥ १२४॥
Nirvikarathaya vruthya
brahma karathaya puna I
Vrutha vismaranam samyak
samadhir jnana samjnak II 124 II
Thought should first be made changeless.
Then the changeless thought should be
identified with Brahman.
This should lead to the forgetfulness
of all mental activity, resulting in
a state of complete absorption,
which is called Samaadhi.
It is also known as Gnana or Knowledge.
REFLECT CONTEMPLATE AND MEDITATE
103. SHLOKA 125.
एवञ्चाकृत्रिमानन्दं
तावत्साधु समभ्यसेत् ।
वश्यो यावत्क्षणात्पुंसः
प्रयुक्तः सन् भवेत्स्वयम् ॥ १२५॥
evam chakruthri manandam
thvath sadhu samabyaseth I
Vasyo yavath kshanath pumsaH
prayuktha sa bhaveth swayam II 125 II
The Saadhaka or Aspirant should carefully practice
this Meditation, which reveals his natural Bliss.
When the practice comes fully under his control,
Meditation happens spontaneously, in an instant,
when called into action.
104. SHLOKA 126.
ततः साधननिर्मुक्तः
सिद्धो भवति योगिराट् ।
तत्स्वरूपं न चैकस्य
विषयो मनसो गिराम् ॥ १२६॥
Thatha sadhana nirmukthaH
sidho bhavathi yogirat I
Thath swaroopam na chaithasya
vishayo manaso girm II 126 II
Then he, as the best among the Yogis,
having attained perfection, or Siddhi,
becomes free from all practices.
The real nature of such a man,
who has realized the Supreme Brahman,
never becomes an object of the mind or speech.
That is, he remains beyond mind and speech
105. SHLOKA 127.
समाधौ क्रियमाणे तु
विघ्नान्यायान्ति वै बलात् ।
अनुसन्धानराहित्यम्
आलस्यं भोगलालसम् ॥ १२७॥
लयस्तमश्च विक्षेपो
रसास्वादश्च शून्यता ।
एवं यद्विघ्नबाहुल्यं
त्याज्यं ब्रह्मविदा शनैः ॥ १२८॥
Samadhou kriyamano thu
vignani ayanthi vai bhalath I
Anusandhana rahithyam
aalasyam bhoga lalasam II 127 II
Layasthamscha vikshepo rasasvadascha soonyatha, Yevam yad vigna bahulyam thyajyam brahavida sanai.
While practicing Samaadhi,
there appear unavoidably many obstacles,
such as
1. Lack of enquiry,
2. Idleness,
3. Desire for some pleasure,
4. Sleep,
5. Dullness,
6. Distraction,
7. Tasting of joy, (there arises in the mind a kind of pleasurable feeling as a result of concentration) and
8. A sense of blankness.
One desiring the Knowledge of Brahman should slowly
get rid of such innumerable obstacles .
106. SHLOKA 129.
भाववृत्त्या हि भावत्वं
शून्यवृत्त्या हि शून्यता ।
ब्रह्मवृत्त्या हि पूर्णत्वं
तथा पूर्णत्वमभ्यसेत् ॥ १२९॥
Bhava vruthya hi bhavathwam
soonya vruthyahi soonyatha I
Brahma vruthya hi poornathwamI
thadha poornathwam abhyaseth II 129 II
While thinking of an object,
the mind truly identifies itself with that object.
While thinking of void,
it really becomes blank.
Whereas by the thought of Brahman,
the mind attains Perfection.
So one should constantly think of Brahman
to attain Perfection.
107. SHLOKA 134.
निमेषार्धं न तिष्ठन्ति
वृत्तिं ब्रह्ममयीं विना ।
यथा तिष्ठन्ति ब्रह्माद्याः
सनकाद्याः शुकादयः ॥ १३४॥
Nimeshardha na thishtanthi
vruthim brahma mayim vinaa I
Yada thishtanthi brahmadhya
sanakadhya shukadhaya II 134 II
The Saadhaka aspiring to attain Brahma Gnaana
should not remain, even for a single moment,
without the thought of Brahman,
just like Brahmaa, Sanaka, Suka and others.
He should always be immersed in
Brahma Consciousness
and thus identify himself with Brahman.
This is the final aim of Raja Yoga
As expounded here.
We may wish to know how this exposition of Raja Yoga
differs from the practices in Patanjali’s Ashtaanga Yoga.
Patanjali prescribes the control of the body and the Praana
prior to practice of Meditation.
Whereas, Shankara emphasizes the meditation of Brahman
from the very beginning and thus leads the Saadhaka
straight to the Goal of Siddhi.
108. SHLOKA 141:-
अदृश्यं भावरूपञ्च
सर्वमेतत् चिदात्मकम् ।
सावधानतया नित्यं
स्वात्मानं भावयेद्बुधः ॥ १४१॥
Adrusyam bhava roopancha
sarvameva chidathmakam I
Savadhana thaya nithyam
swathmanam bhavayed budha II 141 II
The wise should always think,
attentively and with great care,
of the invisible, the visible and everything else
as his own self, which is of the nature of Consciousness itself.
109. SHLOKA 142.
दृश्यं हि अदृश्यतां नीत्वा
ब्रह्माकारेण चिन्तयेत् ।
विद्वान् नित्यसुखे तिष्ठेत्
धिया चिद्रसपूर्णया ॥ १४२॥
Drusyam hyadrusyatham nItvA
brahmakarena chinthayeth I
Vidwan nithya sukhe thishte
dvidhya chidhra sapoornaya II 142 II
A person may at first take some external thing
as an object of his meditation.
But he should afterwards think of it
as existing only in the form of the mind.
Lastly, the mind should also be reduced
to Brahman which is Pure Consciousness and Bliss.
Thus alone will he abide in eternal felicity,
with the mind full of Consciousness and Bliss.
Thus alone one is said to have achieved
The highest Goal that is Aparakhonubhuti.
110. SHLOKA 143.
एभिरङ्गैः समायुक्तो
राजयोग उदाहृतः ।
किञ्चित्पक्वकषायाणां
हठयोगेन संयुतः ॥ १४३॥
Yebhir aangai samayuktho
raja yoga udhahrutha I
Kinchid pakwa kashayaanaam
hata yogena samyutha II 143 II
All the Fifteen Practices described above
come under Raja Yoga.
These Practices should be combined with those of
Hatha Yoga for the benefit of those Saadhakas
who have not gained complete control
over their worldly desires.
111. SHLOKA 144;-
परिपक्वं मनो येषां
केवलोऽयं च सिद्धिदः ।
गुरुदैवतभक्तानां
सर्वेषां सुलभो जवात् ॥ १४४॥
Paripakwam mano yesham
kevaloyam cha sidhidhaH
Guru daiwatha bhakthanam
sarvesham sulabho bhavet II 144 II
But for those with a completely purified mind,
this Raja Yoga alone is sufficient
to achieve Perfection or Siddhi,
in terms of the Realisation of the Highest Truth.
Purity of mind is speedily accessible to those
who are devoted to the Guru and the Deity of their preference,
their Ishta Devata.
Thus ends Shankara’s Treatise on Aparokshaanubhuti or Self-Realisation.
112. After describing the Fifteen Steps of Raja Yoga that lead the Saadhaka
to a state of Advaita Samaadhi, Shankara concludes the text of Aparoksaanubhuti
by making two important statements:
1. Full control over the Mind
The Saadhaka should make sure that he has gained complete control over
his internal and external nature and all his worldly desires are well-contained.
If not, he should include Hatha Yoga in his practice of Raja Yoga Meditation.
2. Purity of Mind
The Raja Yoga meditator can reach a state of perfection only when his mind is
completely purified.
Purity of mind is easily accessible to those who have faith and unflinching devotion
to one’s Guru and Ishtadevata.
Purity of mind also needs to be acquired through self-less actions, by giving up the fruits of all actions and dedicating them to God.
This is what is known as Nishkama Karma or Saattvik Thyaga.
The Saadhaka then becomes an Uttama Adhikaari and
then the mind easily comes under full control in order
To make the thought changeless,
To get that thought identified with Brahman,
And, finally, to get the mind reduced to Brahman that is
Pure Consciousness and Bliss.
“As you think so will you be.”
This is the state of Samaadhi or Total Absorption,–
Direct Self-Realisation, Aparokshaanubhuti.
(113) SAADHANA MAARGA: CONCLUSION
In retrospect, it was after completing the study and recitation of Srimad Bhagavadgita
and after video-streaming it under the caption “A Sloka A Day” that we opened up
the SAADHANA MAARGA for the benefit of the Spiritual Seekers.
It ran on Four Tracks
of Gnaana Yoga, Karma Yoga, Dhyaana Yoga and Bhakti Yoga.
Any Saadhana should start with a Siddhanta or Doctrine and end up in Siddhi or
Realisation.
Working within the ambit of Advaita Vedanta, we have helped the Spiritual Seekers gain
both Knowledge and Experience through various Spiritual Practices.
Shankara’s Tattva Bodha gives us clear instruction on the Knowledge of Truth or Reality and
specifies the person for whose benefit it is given.
He is known as the Adhkari, a person competent to receive the Instruction and put it into practice.
Adhikaris are categorized under three heads:
Uttama, Madhyama and Manda, depending on their spiritual competence
Starting as Manda Adhikari, the Seeker after Liberation should improve his level of competence to become Madhyama Adhikari with the help of Shravanam and Mananam. .
Then with intense Spiritual Practice called Nididhyasanam, he should reach the level of Uttama Adhikari.
No sooner does he do so than he gets Enlightenment or Self-Realisation or Advaita Anubhuti.
While expressing our profound gratitude to all those spiritually-oriented viewers of all our video-streamings, we wish to list out a set of References prepared on the basis of all the Video-streamings done so far:
114. Lanka Krishna Murti Foundation
Saadhana Maarga: Towards Self-Realisation
References:
Srimadbhagavadgita (Already streamed)
Section One: Vande Guru Paramparaam
a. Guru-Sishya Parampara
b. Gurvashtakam
Section Two: Karma Yoga
a. Sanatana Dharma: Principles and Practices
b. Swadharma: Nityakarma Anushthaana
c. Prasnotthara Ratna Maalikaa
d. Ethical Notes (Select Subhashitas) (Streamed earlier)
Section Three: Dhyaana Yoga
a. Hatha Yoga: Guide to Meditation
b. Guided Chakra Meditation with Visualisations and Affirmations (Audio)
Section Four: Smaranam (Bhakti and Jnana Yoga)
a. Introduction
b Narayana Suktam
c. Dvaa Suparna: Two Birds.
d. Pratah Smarana Stotram
e. Nirvana Shatkam
f. Shiva Maanasa Pooja
g. Self-Awakening (Audio)
h. Dakshinamurthy Stotram
i. Dasasloki
j. Sri Vishnusahasranama Stotram (Streamed earlier)
k. Purusha Suktam
l. Sree Suktam and
m. Moha Mudgaram or Bhajagovindam
Section Five: Siddhi
a. Tattva Bodha
b. Aparoksanubhuti
We propose to get photo-copies of all the items mentioned in the above References and make them available to those that are desirous of possessing them for their regular practice and guidance.
Having shown the Way to Self-Realisation, Saadhana Maarga reaches its end, the Goal;
So also, the video-streaming, with the happy feeling that Lanka Krishna Murti Foundation has completed this particular engagement given in the References above with all its well-wishers.
OM TAT SAT
ॐ सह नाववतु ।
सह नौ भुनक्तु ।
सह वीर्यं करवावहै ।
तेजस्वि नावधीतमस्तु
मा विद्विषावहै ।
ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥
OM saha nAvavatu I
Saha nau bhunaktu
Saha vIryam karavaavai I
Tejasvi nAvadhitamastu
mAvidvishAvahai I
OM Shantih. Shantih. Shantih.
Sri Krishnaarpanamastu
74.
SIDDHI
RAJA YOGA MEDITATION
Aparokshaanubhuti.
श्रीहरिं परमानन्दं
ಶ್ರೀಹರಿಂ ಪರಮಾನಂದಂ
उपदेष्टारमीश्वरम् ।
ಉಪದೇಷ್ಟಾರಮೀಶ್ವರಂ ।
व्यापकं सर्वलोकानां
ವ್ಯಾಪಕಂ ಸರ್ವಲೋಕಾನಾಂ
कारणं तं नमाम्यहम् ॥ १॥
ಕಾರಣಂ ತಂ ನಮಾಮ್ಯಹಂ ।। 1।।
ಸಿದ್ಧಿ
ರಾಜಯೋಗ ಧ್ಯಾನ
ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ
ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾಶಗೊಳಿಸುವ ಶ್ರೀ ಹರಿಗೆ ನಾನು ವಂದಿಸುತ್ತೇನೆ,
ಈತನು ಪರಮಾನಂದ ಸ್ವರೂಪನು, ಸಕಲರಿಗೂ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಗುರುವು ಈತ, ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಈತ ಈಶ್ವರನೂ ಸಹ ಆಗಿದ್ದಾನೆ.
ಈತ ಸರ್ವ ಲೋಕಗಳಿಗೆ ಕಾರಣೀಭೂತನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
75.
अपरोक्षानुभूतिर्वै
ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿರ್ವೈ
प्रोच्यते मोक्षसिद्धये ।
ಪ್ರೋಚ್ಯತೇ ಮೋಕ್ಷಸಿದ್ಧಯೇ ।
सद्भिरेषा प्रयत्नेन
ಸದ್ಭಿರೇಷಾ ಪ್ರಯತ್ನೇನ
वीक्षणीया मुहुर्मुहुः ॥ २॥
ವೀಕ್ಷಣೀಯಾ ಮುಹುರ್ಮುಹುಃ ।। 2।।
ಮೇಲಿನ 2ನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ ಎಂದರೆ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಎಂದು ಅರ್ಥ:
ಈ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬೇಕಾದ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಡಲಾಗಿದೆ.
ಯಾರು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕೆಂಬ ತೀವ್ರವಾದ ಅಭಿಲಾಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆಯೋ, ಯಾರು ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಹೃದಯವನ್ನು ಉಳ್ಳವರಾಗಿರುತ್ತಾರೆಯೋ ಮತ್ತು ಯಾರು ಇಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯತತ್ವದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಕುರಿತು ಸತತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆಯೋ ಅಂತಹವರಿಗಾಗಿ ಈ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
76.
Before specifying the 15 steps that lead the Seeker to the State of Samaadhi, Shankara sets forth, in detail, the nature of Knowledge, which is the Goal to be realized, in the following way:
“Aham Brahmaasmi: I am Brahman.”
ब्रह्मैवाहं समः शान्तः
ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಹಂ ಸಮಃ ಶಾಂತಃ
सच्चिदानन्दलक्षणः ।
ಸಚ್ಚಿದಾನಂದಲಕ್ಷಣಃ ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ನಾಹಂ ದೇಹೋ ಹ್ಯಸದ್ರೂಪೋ
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २४॥
ಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಬುಧೈಃ ।।24।।
ಸಾಧಕನನ್ನು ಸಮಾಧಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ೧೫ ಹಂತಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮೊದಲು, ಗುರಿಯನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬೇಕಾದ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪದ ಬಗೆಗೆ ವಿಶದವಾಗಿ ಕೆಳಕಂಡಂತೆ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿರುತ್ತಾರೆ.
“ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ: ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮನು”.
ಮೇಲಿನ ೨೪ನೇ ಶ್ಲೋಕದ ಅರ್ಥ:-
ಪೂರ್ಣವಾದ ಸತ್ – ಚಿತ್ –ಆನಂದದ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ, ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ ಸಮಚಿತ್ತತೆ, ಶಾಂತತೆ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಲಕ್ಷಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಬ್ರಹ್ಮನು ನಾನು. ಅಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದ, ಅಸತ್ತಿನ ರೂಪದ ಶರೀರವು ನಾನಲ್ಲ. ವಿವೇಕಿಗಳು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ “ಇದು ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ”.
77. निर्विकारो निराकारो
ನಿರ್ವಿಕಾರೋ ನಿರಾಕಾರೋ
निरवद्योऽहमव्ययः ।
ನಿರವದ್ಯೋಽಹಮವ್ಯಯಃ ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ನಾಹಂ ದೇಹೋ ಹ್ಯಸದ್ರೂಪೋ
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २५॥
ಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಬುಧೈಃ ।।25।।
ನಿರ್ವಿಕಾರನು ನಾನು; ನಿರಾಕಾರನು ನಾನು.
ನಿಷ್ಕಳಂಕನು ನಾನು, ಅವ್ಯಯನು ನಾನು.
ಅಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದ ಅಸತ್ತಿನ ರೂಪದ ಶರೀರವು ನಾನಲ್ಲ, ವಿವೇಕಿಗಳು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ “ಇದು” ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ.
78. निरामयो निराभासो
ನಿರಾಮಯೋ ನಿರಾಭಾಸೋ
निर्विकल्पोऽहमाततः ।
ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪೋಽಹಮಾತತಃ ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ನಾಹಂ ದೇಹೋ ಹ್ಯಸದ್ರೂಪೋ
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २६॥
ಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಬುಧೈಃ ।।26।।
ಎಲ್ಲ ವ್ಯಾಧಿಗಳಿಂದಲೂ ಮುಕ್ತನಾದ ನಿರೋಗಿಯು ನಾನು. ಸಕಲ ಗ್ರಹಿಕೆಗಳಿಗೆ ಅತೀತನಾದ ನಿರಾಭಾಸನು ನಾನು;
ಎಲ್ಲ ವಿಧದ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಂದಲೂ ಸ್ವತಂತ್ರನಾದ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪನು ನಾನು.
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವವನಾದ ನಿರಾಮಯನು ನಾನು.
ಅಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದ ಅಸತ್ತಿನ ರೂಪದ ಶರೀರವು ನಾನಲ್ಲ, ವಿವೇಕಿಗಳು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ “ಇದು” ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ.
79. निर्गुणो निष्क्रियो नित्यो
ನಿರ್ಗುಣೋ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯೋ ನಿತ್ಯೋ
नित्यमुक्तोऽहमच्युतः ।
ನಿತ್ಯಮುಕ್ತೋಽಹಮಚ್ಯುತಃ ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ನಾಹಂ ದೇಹೋ ಹ್ಯಸದ್ರೂಪೋ
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २७॥
ಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಬುಧೈಃ ।।27।।
ನಿರ್ಗುಣನು ನಾನು,
ನಿಷ್ಕ್ರಿಯನು ನಾನು,
ನಿತ್ಯನು ನಾನು, ಅಚ್ಯುತನು ನಾನು.
ಅಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದ ಅಸತ್ತಿನ ರೂಪದ ಶರೀರವು ನಾನಲ್ಲ, ವಿವೇಕಿಗಳು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ “ಇದು” ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ.
80. निर्मलो निश्चलोऽनन्तः
ನಿರ್ಮಲೋ ನಿಶ್ಚಲೋಽನಂತಃ
शुद्धोऽहमजरोऽमरः ।
ಶುದ್ಧೋಽಹಮಜರೋಽಮರಃ ।
नाहं देहो ह्यसद्रूपो
ನಾಹಂ ದೇಹೋ ಹ್ಯಸದ್ರೂಪೋ
ज्ञानमित्युच्यते बुधैः ॥ २८॥
ಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಬುಧೈ॥ 128 ॥
ನಿರ್ಮಲನು ನಾನು, ನಿಶ್ಚಲನು ನಾನು,
ಅನಂತನು ನಾನು, ಶುದ್ಧನು ನಾನು,
ಅಮರನು ನಾನು, ಅಜರ ಅಂದರೆ ಧೃಢ ಮನಸ್ಸಿನವನು ನಾನು.
ಅಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದ ಅಸತ್ತಿನ ರೂಪದ ಶರೀರವು ನಾನಲ್ಲ, ವಿವೇಕಿಗಳು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ “ಇದು” ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ.
ನಿದಿಧ್ಯಾಸನಂ
ಮೇಲಿನ ಈ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳು ಜೀವನದ ಗುರಿಯಾದ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಗುರಿಯನ್ನು ಅರಿಯುವುದಷ್ಟೇ ಸಾಲದು. ಸಾಧಕನು ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಬೇಕಾದ ಸಾಧನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವತಃ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
“ಸಾಧನ ಚತುಷ್ಟಯಂ”ನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿರುವಂತಹ ಅರ್ಹತೆಗಳನ್ನು ಮೊದಲಿಗೆ ಸಾಧಕನು ಗಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕು ವಿಧದ ಅರ್ಹತೆಗಳು
1. ವಿವೇಕ
2. ವೈರಾಗ್ಯ
3. ಆರು ಬಗೆಯ ಸಂಪತ್ತಿ
4. ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವ – ಮುಕ್ತಿಯೆಡಗಿನ ತೀವ್ರವಾದ ಅಪೇಕ್ಷೆ.
ಈ ಅರ್ಹತೆಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಆತನು ಮೇಲಿನ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರುವ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಶ್ರವಣ ಮತ್ತು ಮನನದ ನಂತರವೇ ಆತನು ನಿದಿಧ್ಯಾಸನವನ್ನು
ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಸಾಧಕನನ್ನು ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ “ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ” ಯೆಡೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಹದಿನೈದು ಹಂತಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
“ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ: ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮನು ಮತ್ತು ಸರ್ವಂ ಖಲು ಇದಂ ಬ್ರಹ್ಮ: ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿಯೂ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮನೇ!”
82. NIDIDHYAASANAM
RAJA YOGA MEDITATION
त्रिपञ्चाङ्गानि अथो वक्ष्ये
ತ್ರಿಪಂಚಾಂಗಾನಿ ಅಥೋ ವಕ್ಷ್ಯೇ
पूर्वोक्तस्यैव सिद्धये ।
ಪೂರ್ವೋಕ್ತಸ್ಯೈವ ಸಿದ್ಧಯೇ ।
तैश्च सर्वैः सदा कार्यं
ತೈಶ್ಚ ಸರ್ವೈಃ ಸದಾ ಕಾರ್ಯಂ
निदिध्यासनमेव तु ॥ १००॥
ನಿದಿಧ್ಯಾಸನಮೇವ ತು ॥100॥
नित्याभ्यासादृते प्राप्तिः
ನಿತ್ಯಾಭ್ಯಾಸಾದೃತೇ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ
न भवेत्सच्चिदात्मनः ।
ನ ಭವೇತ್ಸಚ್ಚಿದಾತ್ಮನಃ ।
तस्माद्ब्रह्म निदिध्यासेत्
ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ನಿದಿಧ್ಯಾಸೇತ್
जिज्ञासुः श्रेयसे चिरम् ॥ १०१॥
ಜಿಜ್ಞಾಸುಃ ಶ್ರೇಯಸೇ ಚಿರಂ ॥101॥
ನಿದಿಧ್ಯಾಸನಂ
ರಾಜಯೋಗ ಧ್ಯಾನ
ಹದಿನೈದು ಹಂತಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ, ನಿದಿಧ್ಯಾಸನ ಅಥವಾ ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನವನ್ನು, ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದುವುದಕ್ಕಾಗಿ, ಆ ಹಂತಗಳನ್ನು ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಸಚ್ಚಿದಾತ್ಮ ಅಂದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳ ಏಕಾತ್ಮನನ್ನು, ಸತತವಾದ ಅಭ್ಯಾಸವಿಲ್ಲದೆ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ನಂತರ ಜಿಜ್ಞಾಸುವಾದ ಅನ್ವೇಷಕನು, ತನ್ನ ಇಚ್ಷಿತ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪುವುದಕ್ಕಾಗಿ, ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ದೀರ್ಘವಾಗಿ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು.
83. The Fifteen Steps of Raja Yoga
यमो हि नियमस्त्यागो
ಯಮೋ ಹಿ ನಿಯಮಸ್ತ್ಯಾಗೋ
मौनं देशश्च कालतः ।
ಮೌನಂ ದೇಶಶ್ಚ ಕಾಲತಃ ।
आसनं मूलबन्धश्च
ಆಸನಂ ಮೂಲಬಂಧಶ್ಚ
देहसाम्यं च दृक्स्थितिः ॥ १०२॥
ದೇಹಸಾಮ್ಯಂ ಚ ದೃಕ್ಸ್ಥಿತಿಃ ।। 102।।
प्राणसंयमनं चैव
ಪ್ರಾಣಸಂಯಮನಂ ಚೈವ
प्रत्याहारश्च धारणा ।
ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರಶ್ಚ ಧಾರಣಾ ।
आत्मध्यानं समाधिश्च
ಆತ್ಮಧ್ಯಾನಂ ಸಮಾಧಿಶ್ಚ
प्रोक्तान्यङ्गानि वै क्रमात् ॥ १०३॥
ಪ್ರೋಕ್ತಾನ್ಯಂಗಾನಿ ವೈ ಕ್ರಮಾತ್ ।। 103 ।।
ರಾಜಯೋಗದ ಹದಿನೈದು ಹಂತಗಳು
ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬೇಕಾದ ಹದಿನೈದು ಹಂತಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ.
1. ಯಮ ಅಥವಾ ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ.
2. ನಿಯಮ ಅಥವಾ ಮನೋನಿಗ್ರಹ.
3. ತ್ಯಾಗ ಅಂದರೆ ವೈರಾಗ್ಯ.
4. ಮೌನ ಅಂದರೆ ನಿಶ್ಯಬ್ದ.
5. ದೇಶ ಅಂದರೆ ಸ್ಥಳ.
6. ಕಾಲ ಅಂದರೆ ಸಮಯ.
7. ಆಸನ ಅಂದರೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಭಂಗಿ.
8. ಮೂಲಬಂಧ ಅಂದರೆ ಮೂಲ ನಿಗ್ರಹ ಎಂಬ ಆಸನ.
9. ದೇಹ ಸಾಮ್ಯ ಅಂದರೆ ದೇಹದ ಸಮತೋಲನ.
10. ದೃಕ್ – ಸ್ಥಿತಿ ಅಂದರೆ ಸ್ಥಿರ ಸಂಕಲ್ಪದ ದೃಷ್ಟಿ.
11. ಪ್ರಾಣ ಸಂಯಮನ ಅಂದರೆ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣ.
12. ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ ಅಂದರೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ.
13. ಧಾರಣ ಅಂದರೆ ಏಕಾಗ್ರತೆ.
14. ಆತ್ಮಧ್ಯಾನ ಅಂದರೆ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ.
15. ಸಮಾಧಿ ಅಂದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಏಕಾಗ್ರತೆ.
ಇವುಗಳಲ್ಲಿನ ಎಂಟು ಅಭ್ಯಾಸಗಳು, ಪತಂಜಲಿಯ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗದ ಹೆಸರುಗೊಳೊಡನೆ ಸಾಮ್ಯತೆ ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಏಳು ಅಭ್ಯಾಸಗಳು, ಹಠಯೋಗದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಯೋಗಾಚರಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಾಮ್ಯತೆ ಹೊಂದಿವೆ. ಆದರೆ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ಅದ್ವೈತ ವೇದಾಂತದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಸಮಗ್ರವಾದ ಹೊಸ ಅರ್ಥದೊಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ.
84. . Practice No. 1 Yama
सर्वं ब्रह्मेति
ಸರ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ
विज्ञानात्
ವಿಜ್ಞಾನಾತ್
इन्द्रियग्रामसंयमः ।
ಇಂದ್ರಿಯಗ್ರಾಮಸಂಯಮಃ ।
यमोऽयमिति सम्प्रोक्तः
ಯಮೋಽಯಮಿತಿ ಸಂಪ್ರೋಕ್ತಃ
अभ्यसनीयो मुहुर्मुहुः ॥ १०४॥
ಅಭ್ಯಸನೀಯೋ ಮುಹುರ್ಮುಹುಃ ।। 104 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ – ೧ :- ಯಮ
“ಇದೆಲ್ಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮ” ಎಂಬ ಒಳನೋಟದ ವಿವೇಕದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಸಕಲ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನೂ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಒಳಪಡಿಸುವುದನ್ನು “ಯಮ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಪುನಃ ಪುನಃ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿರಬೇಕು.
ಪತಂಜಲಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಯಮ ಎಂಬುದು ಐದು ವಿಧದ ಸಂಯಮಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
1. ಅಹಿಂಸೆ:- ಇತರರಿಗೆ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ದೂರವಿರುವುದು.
2. ಸತ್ಯ:- ಸುಳ್ಳು, ಕಪಟಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುವುದು.
3. ಆಸ್ತೇಯ:- ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ದೂರವಿರುವುದು.
4. ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ:- ಆಲೋಚನೆ, ಮಾತು ಮತ್ತು ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಶುದ್ಧವಾಗಿರುವುದು. ಮತ್ತು
5. ಅಪರಿಗ್ರಹ:- ಉಡುಗೊರೆ, ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದರಿಂದ ದೂರ ಉಳಿಯುವುದು.
ಯಾರೇ ಆಗಲೀ, ಸಕಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮ ಎಂಬುದನ್ನು ಯಾವಾಗ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಯೋ, ಆಗ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹವು ತನ್ನಂತಾನೇ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
85. Practice No. 2 Niyama
सजातीयप्रवाहश्च
ಸಜಾತೀಯಪ್ರವಾಹಶ್ಚ
विजातीयतिरस्कृतिः ।
ವಿಜಾತೀಯತಿರಸ್ಕೃತಿಃ ।
नियमो हि परानन्दो
ನಿಯಮೋ ಹಿ ಪರಾನಂದೋ
नियमात्क्रियते बुधैः ॥ १०५॥
ನಿಯಮಾತ್ಕ್ರಿಯತೇ ಬುಧೈಃ ।। 105 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ -2:- ನಿಯಮ
ಇತರೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ಪರಮಾತ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಜೀವಾತ್ಮನು ಒಂದಾಗುವ ಬಗೆಗಿನ ಒಂದೇ ವಿಧದ ವಿಚಾರಧಾರೆಯನ್ನು, ಸತತವಾಗಿ ಮನನ ಮಾಡುವುದನ್ನು “ನಿಯಮ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿಯೂ ಪರಮಾನಂದವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಜ್ಞಾನಿಗಳು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ “ನಿಯಮ”ವನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.
ಪತಂಜಲಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಿಯಮಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ.
1. ಶೌಚ ಅಂದರೆ ಆಂತರಿಕ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಶುಚಿತ್ವ
2. ಸಂತೋಷ ಅಂದರೆ– ತೃಪ್ತಿ, ಸಮಾಧಾನ
3. ತಪಸ್ಸು ಅಂದರೆ ಉಗ್ರ ಸಂಯಮ
4. ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯ ಅಂದರೆ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳ ಪಠಣ. ಮತ್ತು
5. ಈಶ್ವರ ಪ್ರನಿಧಾನ ದೇವರೆಡೆಗಿನ ನಿಷ್ಠೆ
ಯಾವಾಗಲೂ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಇವುಗಳು ಸುಲಭಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
86. Practice No. 3 Thyaaga
त्यागः प्रपञ्चरूपस्य
ತ್ಯಾಗಃ ಪ್ರಪಂಚರೂಪಸ್ಯ
चिदात्मत्वावलोकनात् ।
ಚಿದಾತ್ಮತ್ವಾವಲೋಕನಾತ್ ।
त्यागो हि महतां पूज्यः
ತ್ಯಾಗೋ ಹಿ ಮಹತಾಂ ಪೂಜ
सद्यो मोक्षमयो यतः ॥ १०६॥
ಸದ್ಯೋ ಮೋಕ್ಷಮಯೋ ಯತಃ ।। 106 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ 3:- ತ್ಯಾಗ
ಭ್ರಮೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಈ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪರಿತ್ಯಜಿಸಿ, ಪೂರ್ಣವಾದ ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳ ಆತ್ಮನಾಗುವುದರತ್ತ ಅರಿವನ್ನು ಹೊಂದುವುದೇ ನಿಜವಾದ ತ್ಯಾಗ, ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಸ್ವರೂಪವುಳ್ಳ ಈ ಅಭ್ಯಾಸವು, ಮಹಾತ್ಮರಿಂದ ಮುನ್ನಣೆ ಪಡೆದಿದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
87. Practice No. 4 Maunam
यतो वाचो निवर्तन्ते
ಯತೋ ವಾಚೋ ನಿವರ್ತಂತೇ
अप्राप्य मनसा सह ।
ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಮನಸಾ ಸಹ ।
यन्मौनं योगिभिर्गम्यं
ಯನ್ಮೌನಂ ಯೋಗಿಭಿರ್ಗಮ್ಯಂ
तद्भजेत्सर्वदा बुधः ॥ १०७॥
ತದ್ಭಜೇತ್ಸರ್ವದಾ ಬುಧಃ ।। 107 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ -4:- ಮೌನ
ಯಾವುದರಿಂದಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗಿನ ಮಾತುಗಳು ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಲುಪದಯೇ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತವೆಯೋ ಅಥವಾ ಹಾಗೇ ಉಳಿದುಬಿಡುತ್ತವೆಯೋ ಅದನ್ನು ಮೌನ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮೌನವನ್ನು ಯೋಗಿಗಳು ಸಾಧಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮೌನದ ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವತ್ತ ಸದಾ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು.
88. Practice No. 4 Maunam (contd.)
वाचो यस्मान्निवर्तन्ते
ವಾಚೋ ಯಸ್ಮಾನ್ನಿವರ್ತಂತೇ
तद्वक्तुं केन शक्यते ।
ತದ್ವಕ್ತುಂ ಕೇನ ಶಕ್ಯತೇ ।
प्रपञ्चो यदि वक्तव्यः
ಪ್ರಪಂಚೋ ಯದಿ ವಕ್ತವ್ಯಃ
सोऽपि शब्दविवर्जितः ॥ १०८॥
ಸೋಽಪಿ ಶಬ್ದವಿವರ್ಜಿತಃ ।। 108 ।।
इति वा तद्भवेन्मौनं
ಇತಿ ವಾ ತದ್ಭವೇನ್ಮೌನಂ
सतां सहजसंज्ञितम् ।
ಸತಾಂ ಸಹಜಸಂಜ್ಞಿತಂ ।
गिरां मौनं तु बालानां
ಗಿರಾಂ ಮೌನಂ ತು ಬಾಲಾನಾಂ
प्रयुक्तं ब्रह्मवादिभिः ॥ १०९॥
ಪ್ರಯುಕ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿಭಿಃ ।। 109 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ – 4:- ಮೌನ(ಮುಂದುವರಿದಿದೆ)
ಯಾವ ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ವಾಕ್ಕುಗಳು ಆತನನ್ನು ತಲುಪದಯೇ ಹಿಂದಿರುಗುವವೋ ಅಂತಹಾ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಯಾರು ತಾನೇ ವಿವರಿಸಬಲ್ಲರು? ಅಥವಾ ಲೋಕೋತ್ತರವಾದ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ, ಅದೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ವಾಕ್ ಶಕ್ತಿಗೆ ಅತೀತವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಈ ಜಗತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಆಗದೆ ಇರುವಂತಹುದಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಸತ್ ಅಂದರೆ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅಥವಾ ಅಸತ್ ಅಂದರೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಎಂದು ಕರೆಯಲು ಆಗದೇ ಇರುವಂತಹ ಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ.
ಒಂದು ವೇಳೆ ಈ ಜಗತ್ತು ಸತ್ ಆಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಸುಷುಪ್ತಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಅದು ಅದೃಶ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಜಗತ್ತು ಅಸತ್ ಆಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಈಗ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಮಾತನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿ ಮೌನವನ್ನು ಆಚರಿಸುವ ಅಭ್ಯಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಬೋಧಿಸುವುದನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮನ ಬೋಧಕರು ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿದ್ದರೂ ಸಹಾ, ಮೌನವು ಬ್ರಹ್ಮ ಅಥವಾ ಆತ್ಮನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗದಂತಹುದು ಆಗಿದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
89. Practice No. 5 Desha or Space
आदावन्ते च मध्ये च
ಆದಾವಂತೇ ಚ ಮಧ್ಯೇ ಚ
जनो यस्मिन् न विद्यते ।
ಜನೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ನ ವಿದ್ಯತೇ ।
येनेदं सततं व्याप्तं
ಯೇನೇದಂ ಸತತಂ ವ್ಯಾಪ್ತಂ
स देशो विजनः स्मृतः ॥ ११०॥
ಸ ದೇಶೋ ವಿಜನಃ ಸ್ಮೃತಃ ।। 110 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ -5 :- ದೇಶ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳ
ಎಲ್ಲ ಜನಾಂಗಗಳನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡ ಈ ಜಗತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಭೂತಕಾಲ, ವರ್ತಮಾನ ಕಾಲ ಅಥವಾ ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲ ಹೀಗೆ ಯಾವುದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಜಗತ್ತು ಆತನೊಳಗಡೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ಆಗಲಿ ಬ್ರಹ್ಮನ ಏಕಾಂಗಿತನಕ್ಕೆ ಎರಡನೆಯ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ದೇಶ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
90. Practice No. 6 Kaala or Time
कलनात् सर्वभूतानां
ಕಲನಾತ್ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ
ब्रह्मादीनां निमेषतः ।
ಬ್ರಹ್ಮಾದೀನಾಂ ನಿಮೇಷತಃ ।
कालशब्देन निर्दिष्टो
ಕಾಲಶಬ್ದೇನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟೋ
ह्यखण्डानन्दकोऽद्वयः ॥ १११॥
ಹ್ಯಖಂಡಾನಂದಕೋಽದ್ವಯಃ ।। 111।।
ಅಭ್ಯಾಸ -6 :- ಕಾಲ ಅಥವಾ ಸಮಯ
ವಿಭಜಿಲಾಗದ ಪರಮಾನಂದ ಸ್ವರೂಪನಾದ, ಅದ್ವೈತ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕಾಲ ಎಂಬ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಆತನು ಚತುರ್ಮುಖ ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೆಳಸ್ತರದವರೆಗಿನ ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳನ್ನು, ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸುವುದರಳೊಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತರುತ್ತಾನೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
91. Practice No. 7 Aasanam
सुखेनैव भवेद्यस्मिन्
ಸುಖೇನೈವ ಭವೇದ್ಯಸ್ಮಿನ್
अजस्रं ब्रह्मचिन्तनम् ।
ಅಜಸ್ರಂ ಬ್ರಹ್ಮಚಿಂತನಂ ।
आसनं तद्विजानीयात्
ಆಸನಂ ತದ್ವಿಜಾನೀಯಾತ್
नॆतरत्सुखनाशनम् ॥ ११२॥
ನೇತರತ್ಸುಖನಾಶನಂ ।। 112 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ -7:- ಆಸನ
ಯಾರೇ ಆಗಲಿ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಪ್ರಶಾಂತವಾಗಿ ಮತ್ತು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವಾಗ, ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ಯಾವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಲಹರಿಯು ಹರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆಯೋ, ಅಂತಹ ಆಸನವು ಸರಿಯಾದ ಭಂಗಿ ಅಥವಾ ಆಸನ ಎಂಬುದಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವಾಗ ದೈಹಿಕ ನೋವನ್ನು ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಚಂಚಲತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ಇತರ ಭಂಗಿಯು ಆಸನ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
92. Practice No. 7 Aasanam (contd.)
सिद्धं यत्सर्वभूतादि
ಸಿದ್ಧಂ ಯತ್ಸರ್ವಭೂತಾದಿ
विश्वाधिष्ठानमव्ययम् ।
ವಿಶ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನಮವ್ಯಯಂ ।
यस्मिन्सिद्धाः समाविष्टाः
ಯಸ್ಮಿನ್ಸಿದ್ಧಾಃ ಸಮಾವಿಷ್ಟಾಃ
तद्वै सिद्धासनं विदुः ॥ ११३॥
ತದ್ವೈ ಸಿದ್ಧಾಸನಂ ವಿದುಃ ।। 113 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ – 7:- ಆಸನ (ಮುಂದುವರಿದುದು)
ಸಿದ್ಧಾಸನ ಎಂಬುದು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಯೋಗ ಭಂಗಿಯ ಹೆಸರು. ಇಲ್ಲಿ ಇದು ಸರ್ವ ಭೂತಗಳ ಮೂಲ ಎಂಬುದಾಗಿ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದ , ಸಮಸ್ತ ಜಗತ್ತಿನ ಆಧಾರಸ್ತಂಭವಾದ ಮತ್ತು ನಿರ್ವಿಕಾರವಾದ ಸನಾತನ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿದ್ಧರೂ, ಜ್ಞಾನಿಗಳೂ ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಐಕ್ಯವಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿ ಇದು. ಸಿದ್ಧಾಸನ ಎಂಬುದು ಇದೊಂದೇ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗಿದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
93. Practice No. 8 Moola Bandha or Restraining Root
यन्मूलं सर्वभूतानां ॥
ಯನ್ಮೂಲಂ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ
यन्मूलं चित्तबन्धनम् ।
ಯನ್ಮೂಲಂ ಚಿತ್ತಬಂಧನಂ ।
मूलबन्धः सदा सेव्यो
ಮೂಲಬಂಧಃ ಸದಾ ಸೇವ್ಯೋ
योग्योऽसौ राजयोगिनाम् ॥ ११४॥
ಯೋಗ್ಯೋಽಸೌ ರಾಜಯೋಗಿನಾಮ್ ॥ 114 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 8:- ಮೂಲಬಂಧ
ಮೂಲಬಂಧ ಎಂಬುದು ಸಹ ಮತ್ತೊಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಯೋಗ ಭಂಗಿಯ ಹೆಸರು. ಮನಸ್ಸಿನ ಸಂಯಮವನ್ನೂ ಸಹ ಮೂಲಬಂಧ ಎಂಬುದಾಗಿ ತಿಳಿಯಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಸಕಲ ಭೂತಗಳ ಮೂಲಬೇರಾದ ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ, ಮನಸ್ಸು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಐಕ್ಯವಾದಾಗ, ಆ ಮನಸ್ಸು ನಿಜವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ರಾಜಯೋಗವನ್ನು ಯಾರು ಆಚರಿಸುವರೋ, ಅವರಿಗೆ ಈ ಅಭ್ಯಾಸವು ಯುಕ್ತವಾದುದಾಗಿದೆ.
ಒಂದೇ ಮೂಲಗುರಿಯಾದ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪೂರ್ತಿ ಗಮನವನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸದಾ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕೇ ಹೊರತು, ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಕುಳಿತಾಗ ತಮ್ಮ ಭಂಗಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆಕೊಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
94. Practice No. 9 Deha Saamyam
अङ्गानां समतां विद्यात्
ಅಂಗಾನಾಂ ಸಮತಾಂ ವಿದ್ಯಾತ್
समे ब्रह्मणि लीनताम् ।
ಸಮೇ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಲೀನತಾಂ ।
नो चेन्नैव समानत्वं
ನೋ ಚೇನ್ನೈವ ಸಮಾನತ್ವಂ
रुजुत्वं शुष्कवृक्षवत् ॥ ११५॥
ರುಜುತ್ವಂ ಶುಷ್ಕವೃಕ್ಷವತ್ ॥ 115 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 9:- ದೇಹ ಸಾಮ್ಯ(ದೇಹದ ಸಮತೋಲನ)
ಏಕರೂಪತೆಯ ಸಾಕಾರರೂಪನಾದ ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲೀನವಾಗುವುದನ್ನು ದೇಹ ಸಾಮ್ಯ ಅಥವಾ ಅವಯವಗಳ ಸಮತೋಲನ ಎಂಬುದಾಗಿ ತಿಳಿಯಬಹುದಾಗಿದೆ. ಒಣಗಿದ ಮರದಂತೆ ದೇಹವನ್ನು ಕೇವಲ ಉದ್ದವನ್ನಾಗಿಸುವುದು ಸಮತೋಲನ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
95. Practice No. 10 Drg – Sthiti Firmness of Vision
दष्टिं ज्ञानमयीं कृत्वा
ದೃಷ್ಟಿಂ ಜ್ಞಾನಮಯೀಂ ಕೃತ್ವಾ
पश्येत् ब्रह्ममयं जगत् ।
ಪಶ್ಯೇತ್ ಬ್ರಹ್ಮಮಯಂ ಜಗತ್ ।
सा दृष्टिः परमोदारा
ಸಾ ದೃಷ್ಟಿಃ ಪರಮೋದಾರಾ
न नासाग्रावलोकिनी ॥ ११६॥
ನ ನಾಸಾಗ್ರಾವಲೋಕಿನೀ ॥ 116 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 10:- “ದೃಗ್ – ಸ್ಥಿತಿ “ (ಸ್ಥಿರ ಸಂಕಲ್ಪದ ದೃಷ್ಟಿ)
ಯಾರೇ ಆಗಲಿ, ತಮ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು,ಜ್ಞಾನ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿಕೊಂಡು, ಜಗತ್ತನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬೇಕು. ಇದೇ ಉದಾತ್ತವಾದ ದೃಷ್ಟಿಯಾದ ಧೃಗ್ – ಸ್ಥಿತಿ. ಹಾಗಲ್ಲದೆ ಇದು ಮೂಗಿನ ತುದಿಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ ಬರಿಯ ದೃಷ್ಟಿ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಲ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
96. Practice No. 10 Drg – Sthiti Firmness of Vision (contd.)
द्रष्टृदर्शनदृश्यानां
ದ್ರಷ್ಟೃದರ್ಶನದೃಶ್ಯಾನಾಂ
विरामो यत्र वा भवेत् ।
ವಿರಾಮೋ ಯತ್ರ ವಾ ಭವೇತ್ ।
दृष्टिस्तत्रैव कर्तव्या
ದೃಷ್ಟಿಸ್ತತ್ರೈವ ಕರ್ತವ್ಯಾ
न नासाग्रावलोकिनी ॥ ११७॥
ನ ನಾಸಾಗ್ರಾವಲೋಕಿನೀ ॥ 117 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 10:- ಧೃಗ್ –ಸ್ಥಿತಿ (ಸ್ಥಿರ ಸಂಕಲ್ಪದ ದೃಷ್ಟಿ)(ಮುಂದುವರಿದುದು)
ನೋಡುಗ, ನೋಟ ಮತ್ತು ನೋಡಿದ ದೃಶ್ಯ ಇವೆಲ್ಲವುಗಳ ನಡುವೆ ಭಿನ್ನತೆಗಳು ಯಾರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮುಕ್ತಾಯ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತವೆಯೋ, ಅಂತಹ ಪರಿಶುದ್ಧ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಾಗಿರುವ ಬ್ರಹ್ಮನೆಡೆಗೆ ಯಾರೇ ಆಗಲಿ ತಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಬೇಕೇ ಹೊರತು, ತಮ್ಮ ಮೂಗಿನ ತುದಿಯಡೆಗೆ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹರಿಸುವುದು ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
97. Practice 11 Praana Samyamana
चित्तादिसर्वभावेषु
ಚಿತ್ತಾದಿಸರ್ವಭಾವೇಷು
ब्रह्मत्वेनैव भावनात् ।
ಬ್ರಹ್ಮತ್ವೇನೈವ ಭಾವನಾತ್ ।
निरोधः सर्ववृत्तीनां
ನಿರೋಧಃ ಸರ್ವವೃತ್ತೀನಾಂ
प्राणायामः स उच्यते ॥ ११८॥
ಪ್ರಾಣಾಯಾಮಃ ಸ ಉಚ್ಯತೇ ॥ 118 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ -11:- ಪ್ರಾಣ ಸಂಯಮನ(ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣ)
ಮನಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲ ಸ್ಥಿತಿಗಳು ಬ್ರಹ್ಮನೊಬ್ಬನದೇ ಎಂಬುದಾಗಿ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮನಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲಾ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಯಮವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದೇ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಅಥವಾ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
98. Practice 11 Praana Samyamana (contd.)
निषेधनं प्रपञ्चस्य
ನಿಷೇಧನಂ ಪ್ರಪಂಚಸ್ಯ
रेचकाख्यः समीरणः ।
ರೇಚಕಾಖ್ಯಃ ಸಮೀರಣಃ ।
ब्रह्मैवास्मीति या वृत्तिः
ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಸ್ಮೀತಿ ಯಾ ವೃತ್ತಿಃ
पूरको वायुरीरितः ॥ ११९॥
ಪೂರಕೋ ವಾಯುರೀರಿತಃ ॥ 119 ॥
ततस्त्
वृत्तिनैश्चल्यं
ತತಸ್ತತ್
वृत्तिनैश्चल्यं
ವೃತ್ತಿನೈಶ್ಚಲ್ಯಂ
कुंभकः प्राणसंयमः ।
ಕುಂಭಕಃ ಪ್ರಾಣಸಂಯಮಃ ।
अयं चापि प्रबुद्धानाम्
ಅಯಂ ಚಾಪಿ ಪ್ರಬುದ್ಧಾನಾಮ್
अज्ञानां घ्राणपीडनम् ॥ १२०॥
ಅಜ್ಞಾನಂ ಘ್ರಾಣಪೀಡನಮ್ ॥ 120 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ 11 -:- ಪ್ರಾಣ ಸಂಯಮನ(ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣ)(ಮುಂದುವರಿದುದು)
ಇಂದ್ರಿಯ ಗೋಚರವಾದ ಈ ಜಗತ್ತಿನ ನಿರಾಕರಣೆಯನ್ನು ರೇಚಕ ಅಂದರೆ ಉಸಿರನ್ನು ಹೊರಗೆ ಬಿಡುವುದು ಎಂಬುದಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. “ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮನು” ಎಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಪೂರಕ ಅಂದರೆ ಉಸಿರನ್ನು ಒಳಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಲ್ಲಿಂದ ಆ ಭಾವನೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟಿರುವ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಕುಂಭಕ ಅಂದರೆ ಉಸಿರನ್ನು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ನಿಗ್ರಹಿಸುವುದು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಇದು ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ನಿಜವಾದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮೂಗನ್ನು ಯಾತನೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೇ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
99. Practice No. 12 Pratyaahaara (Withdrawal of the mind)
विषयेष्वात्मतां दृष्ट्वा
ವಿಷಯೇಷ್ವಾತ್ಮತಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ
मनसश्चिति मज्जनम् ।
ಮನಸಶ್ಚಿತಿ ಮಜ್ಜನಮ್ ।
प्रत्याहारः स विज्ञेयोऽ
ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರಃ ಸ ವಿಜ್ಞೇಯೋಽ
अभ्यसनीयो मुमुक्षुभिः ॥ १२१॥
ಅಭ್ಯಸನೀಯೋ ಮುಮುಕ್ಷುಭಿಃ ॥ 121 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ 12 ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ (ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ)
ಪ್ರತಿ ವಸ್ತುವಿನಲ್ಲೂ ಆತ್ಮನನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಂಡು, ಪರಮಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಗ್ನಗೊಳಿಸುವುದು ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ ಅಂದರೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಮೋಕ್ಷದ ಅಭಿಲಾಷಿ ಗಳಾದ ಎಲ್ಲ ಮುಮುಕ್ಷುಗಳು ಇದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕು.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
100. Practice No. 13 Dhaarana Concentration
यत्र यत्र मनो याति
ಯತ್ರ ಯತ್ರ ಮನೋ ಯಾತಿ
ब्रह्मणस्तत्र दर्शनं।
ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ತತ್ರ ದರ್ಶನಂ ।
मनसो धारणं चैव
ಮನಸೋ ಧಾರಣಂ ಚೈವ
धारणा सा परा मता ॥ १२२॥
ಧಾರಣಾ ಸಾ ಪರಾ ಮತಾ ।। 122 ।।
ಅಭ್ಯಾಸ -13 :- ಧಾರಣ(ಏಕಾಗ್ರತೆ)
ಧಾರಣ ಎಂದರೆ ಏಕಾಗ್ರ ಚಿತ್ತ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಪತಂಜಲಿಯ ಪ್ರಕಾರ “ಧಾರಣ ಎಂದರೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಸ್ತುವಿನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುವುದು” ಎಂಬುದಾಗಿದೆ.
ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಸ್ತುವಿನ ಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುವುದು ಎಂಬುದು ಆಗಿದ್ದರೂ, ಆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಸ್ತುವೂ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಎಂಬ ಅರಿವಿನೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಸ್ತುವೂ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಎಂಬ ಅರಿವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ಥಿರತೆಯು ಪರಮ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಧಾರಣ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
101. Practice No. 14 Dhyana Meditation
ब्रह्मैवास्मीति सद्वृत्त्या
ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಸ್ಮೀತಿ ಸದ್ವೃತ್ತ್ಯಾ
निरालम्बतया स्थितिः ।
ನಿರಾಲಂಬತಯಾ ಸ್ಥಿತಿಃ ।
ध्यानशब्देन विख्याता
ಧ್ಯಾನಶಬ್ದೇನ ವಿಖ್ಯಾತಾ
परमानन्ददायिनी ॥ १२३॥
ಪರಮಾನಂದದಾಯಿನೀ ॥ 123 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 14 :- ಧ್ಯಾನ
ಪತಂಜಲಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಧ್ಯಾನ ಎಂದರೆ, ಯಾವುದೇ ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಸ್ತುವನ್ನು ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆ ಮಾಡುವುದು ಎಂಬುದಾಗಿದೆ.
ಆದರೆ, ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದ ಈ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು, “ನಾನು ಬ್ರಹ್ಮ” ಎಂಬ ಅರಿವಿನೊಂದಿಗೆ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸುವ ನೈಪುಣ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಇಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಎಂಬುದರ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಧ್ಯಾನವು ಪರಮಾನಂದವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
102. Practice No. 15 Samaadhi Complete Absorption
निर्विकारतया वृत्त्या
ब्रह्माकारतया पुनः ।
वृत्तिविस्मरणं सम्यक्
समाधिर्ज्ञानसंज्ञकः ॥ १२४॥
ನಿರ್ವಿಕಾರತಯಾ ವೃತ್ತ್ಯಾ
ಬ್ರಹ್ಮಾಕಾರತಯಾ ಪುನಃ ।
ವೃತ್ತಿವಿಸ್ಮರಣಂ ಸಮ್ಯಕ್
ಸಮಾಧಿರ್ಜ್ಞಾನಸಂಜ್ಞಕಃ ॥ 124 ॥
ಅಭ್ಯಾಸ – 15 :-ಸಮಾಧಿ (ಮನಸ್ಸಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಏಕಾಗ್ರತೆ)
ಮೊದಲಿಗೆ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ತುಯ್ದಾಟ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಂತರ ಚಂಚಲರಹಿತ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದು ಮನಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲ ಇತರೆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಮರೆಯಾಗಿಸಿ. ಸಮಾಧಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಏಕಾಗ್ರತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಪರ್ಯವಸಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಜ್ಞಾನ ಎಂದೂ ಸಹ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಚಿಂತಿಸು, ಆಲೋಚಿಸು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸು.
103. SHLOKA 125.
एवञ्चाकृत्रिमानन्दं
ಏವಂಚಾಕೃತ್ರಿಮಾನಂದಂ
तावत्साधु समभ्यसेत् ।
ತಾವತ್ಸಾಧು ಸಮಭ್ಯಸೇತ್ ।
वश्यो यावत्क्षणात्पुंसः
ವಶ್ಯೋ ಯಾವತ್ಕ್ಷಣಾತ್ಪುಂಸಃ
प्रयुक्तः सन् भवेत्स्वयम् ॥ १२५॥
ಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಸನ್ ಭವೇತ್ಸ್ವಯಂ ॥ 125 ॥
ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಆನಂದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುವಂತಹ ಧ್ಯಾನವನ್ನು, ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕು. ಯಾವಾಗ ಧ್ಯಾನದ ಈ ಅಭ್ಯಾಸವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆತನ ಸ್ವಾಧೀನಕ್ಕೆ ಬರುವುದೋ ಆಗ ತನಗೆ ಬೇಕೆಂದಾಗ, ಚಿಟಿಕೆ ಹೊಡೆಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನವು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ.
104. SHLOKA 126.
ततः साधननिर्मुक्तः
ತತಃ ಸಾಧನನಿರ್ಮುಕ್ತಃ
सिद्धो भवति योगिराट् ।
ಸಿದ್ಧೋ ಭವತಿ ಯೋಗಿರಾಟ್ ।
तत्स्वरूपं न चैकस्य
ತತ್ಸ್ವರೂಪಂ ನ ಚೈಕಸ್ಯ
विषयो मनसो गिराम् ॥ १२६॥
ವಿಷಯೋ ಮನಸೋ ಗಿರಾಂ ॥ 126 ॥
ಆಗ ಯೋಗಿಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸರ್ವೋತ್ಕೃಷ್ಟನಾದ, ಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದಂತಹವನಾದ ಆತನು ಇತರೆ ಎಲ್ಲ ಅಭ್ಯಾಸಗಳಿಂದ ದೂರ ಸರಿದು ಸ್ವತಂತ್ರನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಪರಮಾತ್ಮನಾದ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಂಡಂತಹ ಆ ಮನುಷ್ಯನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವು ಎಂದಿಗೂ ಮನಸ್ಸಿನ ಅಥವಾ ವಾಕ್ಕಿನ ಗುರಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಅಂದರೆ ಆತನು ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ವಾಕ್ಕಿಗೆ ಅತೀತನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
105. SHLOKA 127.
समाधौ क्रियमाणे तु
ಸಮಾಧೌ ಕ್ರಿಯಮಾಣೇ ತು
विघ्नान्यायान्ति वै बलात् ।
ವಿಘ್ನಾನ್ಯಾಯಾಂತಿ ವೈ ಬಲಾತ್ ।
अनुसन्धानराहित्यम्
ಅನುಸಂಧಾನರಾಹಿತ್ಯಮ್
आलस्यं भोगलालसम् ॥ १२७॥
ಆಲಸ್ಯಂ ಭೋಗಲಾಲಸಂ ॥ 127 ॥
लयस्तमश्च विक्षेपो
ಲಯಸ್ತಮಶ್ಚ ವಿಕ್ಷೇಪೋ
रसास्वादश्च शून्यता ।
ರಸಾಸ್ವಾದಶ್ಚ ಶೂನ್ಯತಾ ।
एवं यद्विघ्नबाहुल्यं
ಏವಂ ಯದ್ವಿಘ್ನಬಾಹುಲ್ಯಂ
त्याज्यं ब्रह्मविदा शनैः ॥ १२८॥
ತ್ಯಾಜ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾ ಶನೈಃ ॥ 128 ॥
ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅನೇಕ ಅನಿವಾರ್ಯ ಅಡಚಣೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅವು ಯಾವುವೆಂದರೆ:
ವಿಚಾರಣೆಗಳ ಕೊರತೆ.
ಸೋಮಾರಿತನ.
ಸುಖಾನುಭವದ ಅಪೇಕ್ಷೆ.
ನಿದ್ದೆ.
ಮಂದ ಬುದ್ಧಿ ಅಥವಾ ಮೂರ್ಖತೆ.
ಚಿತ್ತ ಭ್ರಮಣೆ.
ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಅನುಭೂತಿ ಅಂದರೆ ಚಿತ್ತೈಕಾಗ್ರತೆಯ ಫಲವಾಗಿ ಒಂದು ವಿಧದ ಆನಂದದ ಸಂವೇದನೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉದ್ಭವಿಸುವುದು.
ಶೂನ್ಯತೆಯ ಅನುಭವ.
ಯಾರು ಬ್ರಹ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬಯಸುವರೋ ಅಂತಹವರು ಇಂತಹ ಅಗಣಿತ ಅಡಚಡಣೆಗಳನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
106. SHLOKA 129. भाववृत्त्या हि भावत्वं
ಭಾವವೃತ್ತ್ಯಾ ಹಿ ಭಾವತ್ವಂ
शून्यवृत्त्या हि शून्यता ।
ಶೂನ್ಯವೃತ್ತ್ಯಾ ಹಿ ಶೂನ್ಯತಾ ।
ब्रह्मवृत्त्या हि पूर्णत्वं
ಬ್ರಹ್ಮವೃತ್ತ್ಯಾ ಹಿ ಪೂರ್ಣತ್ವಂ
तथा पूर्णत्वमभ्यसेत् ॥ १२९॥
ತಥಾ ಪೂರ್ಣತ್ವಮಭ್ಯಸೇತ್ ॥ 129 ॥
ಒಂದು ವಸ್ತುವನ್ನು ಕುರಿತು ಆಲೋಚಿಸುವಾಗ, ಮನಸ್ಸು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತನ್ನನ್ನು ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಜತೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಶೂನ್ಯವನ್ನು ಕುರಿತು ಚಿಂತಿಸುವಾಗ, ಮನಸ್ಸು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಶೂನ್ಯತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತೆಯೇ ಬ್ರಹ್ಮನ ಆಲೋಚನೆಯಿಂದ, ಮನಸ್ಸು ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಯಾರೇ ಆಗಲಿ, ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಎಡೆಬಿಡದೆ ಸತತವಾಗಿ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು.
107. SHLOKA 134.
निमेषार्धं न तिष्ठन्ति
ನಿಮೇಷಾರ್ಧಂ ನ ತಿಷ್ಠಂತಿ
वृत्तिं ब्रह्ममयीं विना ।
ವೃತ್ತಿಂ ಬ್ರಹ್ಮಮಯೀಂ ವಿನಾ ।
यथा तिष्ठन्ति ब्रह्माद्याः
ಯಥಾ ತಿಷ್ಠಂತಿ ಬ್ರಹ್ಮಾದ್ಯಾಃ
सनकाद्याः शुकादयः ॥ १३४॥
ಸನಕಾದ್ಯಾಃ ಶುಕಾದಯಃ ॥ 134 ॥
ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಹಂಬಲಿಸುವ ಸಾಧಕನು, ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಗಳಂತೆ, ಸನಕಾದಿಗಳಂತೆ, ಶುಕಾದಿಗಳಂತೆ. ಬ್ರಹ್ಮನ ಚಿಂತನೆ ಇಲ್ಲದೆ ಕ್ಷಣಕಾಲವೂ ಇರಬಾರದು.
ಆ ಸಾಧಕನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿರಬೇಕು ಹಾಗೂ ಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿರುವಂತೆ, ಇದೇ ರಾಜಯೋಗದ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ.
ನಾವೀಗ, ಹೇಗೆ ಈ ರಾಜಯೋಗದ ವಿವರಣೆಯು, ಪತಂಜಲಿಯ ಅಷ್ಟಾಂಗಯೋಗದ ಆಚರಣೆಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ.
ಧ್ಯಾನದ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೊದಲು ದೇಹದ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಪ್ರಾಣದ ಮೇಲೆ ಹತೋಟಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಪತಂಜಲಿಯು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು, ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಲೂ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿ, ನೇರವಾಗಿ ಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಗುರಿಯತ್ತ ಸಾಧಕನಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
108. SHLOKA 141:-
अदृश्यं भावरूपञ्च
ಅದೃಶ್ಯಂ ಭಾವರೂಪಂಚ
सर्वमेतत् चिदात्मकम् ।
ಸರ್ವಮೇತತ್ ಚಿದಾತ್ಮಕಂ ।
सावधानतया नित्यं
ಸಾವಧಾನತಯಾ ನಿತ್ಯಂ
स्वात्मानं भावयेद्बुधः ॥ १४१॥
ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಭಾವಯೇದ್ಬುಧಃ ॥ 141 ॥
ಜ್ಞಾನಿಯು ಅತ್ಯಂತ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ, ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸ್ವರೂಪವೇ ಆಗಿರುವ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೂ ಮತ್ತು ಉಳಿದೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನೂ ತನ್ನ ಆತ್ಮ ಎಂಬುದಾಗಿ ಭಾವಿಸಬೇಕು.
109. SHLOKA 142.
दृश्यं हि अदृश्यतां नीत्वा
ದೃಶ್ಯಂ ಹಿ ಅದೃಶ್ಯತಾಂ ನೀತ್ವಾ
ब्रह्माकारेण चिन्तयेत् ।
ಬ್ರಹ್ಮಾಕಾರೇಣ ಚಿಂತಯೇತ್ ।
विद्वान् नित्यसुखे तिष्ठेत्
ವಿದ್ವಾನ್ ನಿತ್ಯಸುಖೇ ತಿಷ್ಠೇತ್
धिया चिद्रसपूर्णया ॥ १४२॥
ಧಿಯಾ ಚಿದ್ರಸಪೂರ್ಣಯಾ ॥ 142 ॥
ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಮೊದಲಿಗೆ ಒಂದು ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತುವನ್ನು ತನ್ನ ಧ್ಯಾನದ ಗುರಿಯನ್ನಾಗಿ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆದರೆ ನಂತರ ಆತನು ಆ ವಸ್ತುವು ಮನಸ್ಸಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆಯೆಂಬ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಕ್ರಮೇಣ ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಕೊನೆಗೆ ಆ ಮನಸ್ಸನ್ನೂ ಸಹ, ಅದು ಪರಮಾನಂದ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಗೆ ಬರುವಂತೆ ಬದಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆಗ ಮಾತ್ರ ಆತನು ಪರಮಾನಂದ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದಿರುವ ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ, ಶಾಶ್ವತವಾದ ಪರಮ ಸುಖದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ಆತನು ತನ್ನ ಪರಮ ಗುರಿಯಾದ ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು.
110. SHLOKA 143.
एभिरङ्गैः समायुक्तो
ಏಭಿರಂಗೈಃ ಸಮಾಯುಕ್ತೋ
राजयोग उदाहृतः ।
ರಾಜಯೋಗ ಉದಾಹೃತಃ ।
किञ्चित्पक्वकषायाणां
ಕಿಂಚಿತ್ಪಕ್ವಕಷಾಯಾಣಾಂ
हठयोगेन संयुतः ॥ १४३॥
ಹಠಯೋಗೇನ ಸಂಯುತಃ ॥ 143 ॥
ಮೇಲೆ ವಿವರಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಹದಿನೈದು ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ರಾಜಯೋಗದ ಕೆಳಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಯಾರೆಲ್ಲಾ ಸಾಧಕರು ಅವರ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲವೋ ಅಂತಹವರು ಈ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಹಠಯೋಗದ ಅಭ್ಯಾಸಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಆಚರಿಸಬೇಕು.
111. SHLOKA 144;-
परिपक्वं मनो येषां
ಪರಿಪಕ್ವಂ ಮನೋ ಯೇಷಾಂ
केवलोऽयं च सिद्धिदः ।
ಕೇವಲೋಽಯಂ ಚ ಸಿದ್ಧಿದಃ ।
गुरुदैवतभक्तानां
ಗುರುದೈವತಭಕ್ತಾನಾಂ
सर्वेषां सुलभो जवात् ॥ १४४॥
ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸುಲಭೋ ಜವಾತ್ ॥ 144 ॥
ಯಾರೆಲ್ಲಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪರಿಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆಯೋ ಅಂತಹವರಿಗೆ, ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸತ್ಯದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಈ ರಾಜಯೋಗವೊಂದೇ ಸಾಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಯಾರು ಗುರುವಿಗೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಇಷ್ಟದೇವತೆಗಳಿಗೆ ತತ್ಪರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆಯೋ, ಅಂತಹವರಿಗೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವ ಶುದ್ಧಿಯು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
ಇಲ್ಲಿಗೆ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ವಿರಚಿತ ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಬಂಧವು ಮುಗಿದುದು.
ಸಾಧಕನನ್ನು ಅದ್ವೈತ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಿತಿಯೆಡೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ರಾಜಯೋಗದ ಹದಿನೈದು ಹಂತಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ ನಂತರ, ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಉಲ್ಲೇಖಗಳೊಂದಿಗೆ, “ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ” ಕೃತಿಯನ್ನು ಮುಗಿಸುತ್ತಾರೆ.
1. ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣ.
ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಸ್ವರೂಪಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನೂ ಮತ್ತು ಸಕಲ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಅಭಿಲಾಷೆಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನೂ ಖಚಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ರಾಜಯೋಗ ಧ್ಯಾನದ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಠಯೋಗವನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
2. ಮನಸ್ಸಿನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆ.
ರಾಜಯೋಗ ಧ್ಯಾನದ ಚಿಂತಕನು, ತನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಾಗ ಮಾತ್ರ, ಸಮಗ್ರ ಸಿದ್ಧಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಯಾರು ತಮ್ಮ ಗುರು ಮತ್ತು ಇಷ್ಟದೈವದ ಮೇಲೆ ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಶ್ರದ್ಧಾಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆಯೋ, ಅಂತಹವರಿಗೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವ ಶುದ್ಧಿಯು ಸುಲುಭಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ಕರ್ಮಫಲಗಳನ್ನು ತೊರೆದು, ಅವುಗಳನ್ನು ದೇವರಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸಿ, ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಕರ್ಮಗಳಿಂದ ಮನಸ್ಸಿನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇದು “ನಿಷ್ಕಾಮ ಕರ್ಮ” ಅಥವಾ “ಸಾತ್ವಿಕ ತ್ಯಾಗ” ಎಂದೆನಿಸಿಕೊ.ಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆಗ ಸಾಧಕನು ಉತ್ತಮ ಅಧಿಕಾರಿ ಆಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾಗಿ ಆತನ ಮನಸ್ಸು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹತೋಟಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ಇದರಿಂದಾಗಿ
(1) ತನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿಸುವಿಕೆ
(2) ಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧದ ಎಕಾತ್ಮತೆಯನ್ನು ಹೊಂದುವ ಆಲೋಚನೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯದಾಗಿ
(3) ಸತ್ ಚಿತ್ ಆನಂದರೂಪಿಯಾದ ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಲೀನವಾಗುವಿಕೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ.
“ನಿನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳಂತೆಯೇ ನೀನು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವೆ”
ಇದೇ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಿತಿ ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ತಲ್ಲೀನತೆ.
ಇದೇ ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ ಎಂಬ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ.
(113) SAADHANA MAARGA: CONCLUSION
In retrospect, it was after completing the study and recitation of Srimad Bhagavadgita
and after video-streaming it under the caption “A Sloka A Day” that we opened up
the SAADHANA MAARGA for the benefit of the Spiritual Seekers.
It ran on Four Tracks
of Gnaana Yoga, Karma Yoga, Dhyaana Yoga and Bhakti Yoga.
Any Saadhana should start with a Siddhanta or Doctrine and end up in Siddhi or
Realisation.
Working within the ambit of Advaita Vedanta, we have helped the Spiritual Seekers gain
both Knowledge and Experience through various Spiritual Practices.
Shankara’s Tattva Bodha gives us clear instruction on the Knowledge of Truth or Reality and
specifies the person for whose benefit it is given.
He is known as the Adhkari, a person competent to receive the Instruction and put it into practice.
Adhikaris are categorized under three heads:
Uttama, Madhyama and Manda, depending on their spiritual competence
Starting as Manda Adhikari, the Seeker after Liberation should improve his level of competence to become Madhyama Adhikari with the help of Shravanam and Mananam. .
Then with intense Spiritual Practice called Nididhyasanam, he should reach the level of Uttama Adhikari.
No sooner does he do so than he gets Enlightenment or Self-Realisation or Advaita Anubhuti.
While expressing our profound gratitude to all those spiritually-oriented viewers of all our video-streamings, we wish to list out a set of References prepared on the basis of all the Video-streamings done so far:
ಸಾಧನ ಮಾರ್ಗ:- ಉಪಸಂಹಾರ
ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಅಧ್ಯಯನ ಮತ್ತು ಪಠಣವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ ನಂತರ ಹಾಗೂ ಅದನ್ನು “ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಶ್ಲೋಕ” ಎಂಬ ತಲೆಬರಹದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನ್ವೇಷಕರ ಉಪಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು “ಸಾಧನ ಮಾರ್ಗ”ವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆವು ಎಂಬುದು ನಾವು ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಸಾಧನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಜ್ಞಾನಯೋಗ, ಕರ್ಮಯೋಗ, ಧ್ಯಾನಯೋಗ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯೋಗ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು ಪಥಗಳನ್ನಾಗಿ ನಾವು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದೆವು.
ಯಾವುದೇ ಸಾಧನೆಯು ಒಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಅಥವಾ ತತ್ವದಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ ಸಿದ್ಧಿ ಅಥವಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದ್ವೈತ ವೇದಾಂತದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಅನ್ವೇಷಕರಿಗೆ, ವಿವಿಧ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅದರ ಅನುಭವವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ನೆರವಾಗಿದ್ದೇವೆ.
ಶಂಕರರ “ತತ್ವಬೋಧ”ವು ಸತ್ಯ ಅಥವಾ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕುರಿತು ನಮಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಸಹ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಆ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಅಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾನೆಯೋ, ಅಂತಹವನನ್ನು “ಅಧಿಕಾರಿ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಅವರವರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಉತ್ತಮ, ಮಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಮಂದ ಎಂದು ಮೂರು ವಿಧವಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಂದ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ, ಅನ್ವೇಷಕನು ಬಂಧಮುಕ್ತಿಯ ನಂತರ ತನ್ನ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಶ್ರವಣ ಮತ್ತು ಮನನಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಧ್ಯಮ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳಲು ಯತ್ನಿಸಬೇಕು.
ನಂತರ ನಿದಿಧ್ಯಾಸನ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ತೀವ್ರವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಯ ಮೂಲಕ ಆತನು ಉತ್ತಮ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತಲುಪಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಉತ್ತಮಾಧಿಕಾರಿಯಾದ ಕೂಡಲೇ ಆತನಿಗೆ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಅಥವಾ ಅದ್ವೈತ ಅನುಭೂತಿಯು ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಉಳ್ಳಂತಹ, ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ವಿಡಿಯೋ ಪ್ರಸಾರಗಳ ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತ , ಇಲ್ಲಿಯವರೆವಿಗೆ ಪ್ರಸಾರವಾದ ಎಲ್ಲ ವಿಡಿಯೋ ಪ್ರಸರಣಗಳ ಉಲ್ಲೇಖಗಳನ್ನು ನಿಮಗಾಗಿ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಸಾದರಪಡಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ.
114. Lanka Krishna Murti Foundation
Saadhana Maarga: Towards Self-Realisation
References:
Srimadbhagavadgita (Already streamed)
Section One: Vande Guru Paramparaam
a. Guru-Sishya Parampara
b. Gurvashtakam
Section Two: Karma Yoga
a. Sanatana Dharma: Principles and Practices
b. Swadharma: Nityakarma Anushthaana
c. Prasnotthara Ratna Maalikaa
d. Ethical Notes (Select Subhashitas) (Streamed earlier)
Section Three: Dhyaana Yoga
a. Hatha Yoga: Guide to Meditation
b. Guided Chakra Meditation with Visualisations and Affirmations (Audio)
Section Four: Smaranam (Bhakti and Jnana Yoga)
a. Introduction
b Narayana Suktam
c. Dvaa Suparna: Two Birds.
d. Pratah Smarana Stotram
e. Nirvana Shatkam
f. Shiva Maanasa Pooja
g. Self-Awakening (Audio)
h. Dakshinamurthy Stotram
i. Dasasloki
j. Sri Vishnusahasranama Stotram (Streamed earlier)
k. Purusha Suktam
l. Sree Suktam and
m. Moha Mudgaram or Bhajagovindam
Section Five: Siddhi
a. Tattva Bodha
b. Aparoksanubhuti
We propose to get photo-copies of all the items mentioned in the above References and make them available to those that are desirous of possessing them for their regular practice and guidance.
Having shown the Way to Self-Realisation, Saadhana Maarga reaches its end, the Goal;
So also, the video-streaming, with the happy feeling that Lanka Krishna Murti Foundation has completed this particular engagement given in the References above with all its well-wishers.
OM TAT SAT
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಮೂಲ ಗ್ರಂಥವಾದ ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತೆಯನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.
ಭಾಗ ಒಂದು :- ವಂದೇ ಗುರುಪರಂಪರಾಂ.
ಗುರು ಶಿಷ್ಯಪರಂಪರೆ
ಗುರುವಷ್ಟಕಂ
ಭಾಗ ಎರಡು:- ಕರ್ಮ ಯೋಗ
ಸನಾತನ ಧರ್ಮ : ಮೂಲ ತತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳು.
ಸ್ವಧರ್ಮ: ನಿತ್ಯಕರ್ಮ ಅನುಷ್ಠಾನ.
ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರ ರತ್ನಮಾಲಿಕಾ.
ಆಯ್ಡ ಸುಭಾಷಿತಗಳು.(ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ)
ಭಾಗ ಮೂರು:- ಧ್ಯಾನ ಯೋಗ
ಹಠ ಯೋಗ : ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ
ಚಕ್ರ ಧ್ಯಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಹಾಗೂ ಅದರ ಧೃಢೀಕರಣ(ಶ್ರವಣ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ)
ಭಾಗ ನಾಲ್ಕು:- ಸ್ಮರಣಂ.
ಪೀಠಿಕೆ
ಪ್ರಾತಃಸ್ಮರಣ ಸ್ತೋತ್ರಂ
ನಾರಾಯಣ ಸೂಕ್ತಂ
ದ್ವಾ ಸುಪರ್ಣಾ:- ಎರಡು ಹಕ್ಕಿಗಳು
ನಿರ್ವಾಣ ಷಟ್ಕಂ
ಶಿವಮಾನಸ ಪೂಜಾ
ಆತ್ಮ ಜಾಗೃತಿ(ಶ್ರವಣ ಮಾಧ್ಯಮ)
ದಕ್ಷಿಣಾಮೂರ್ತಿ ಸ್ತೋತ್ರಂ
ದಶ ಶ್ಲೋಕೀ
ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣುಸಹಸ್ರನಾಮ ಸ್ತೋತ್ರಂ(ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ)
ಪುರುಷ ಸೂಕ್ತಂ
ಶ್ರೀ ಸೂಕ್ತಂ
ಮೋಹಮುದ್ಗರ(ಭಜಗೋವಿಂದಂ)
ಭಾಗ ಐದು: ಸಿದ್ಧಿ
ತತ್ವ ಬೋಧ
ಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭೂತಿ
ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಉಲ್ಲೇಖಗಳ ಫೋಟೋಕಾಪಿಯನ್ನುತಮ್ಮ ನಿಯಮಿತ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಯಾರು ಪಡೆಯಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೋ, ಅವರಿಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನಾವು ಒದಗಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದೆಡೆಗಿನ ಹಾದಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಸಾಧನ ಮಾರ್ಗವು ತನ್ನ ಧ್ಯೇಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿ ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಅಂತೆಯೇ ಮೇಲೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ ವಿಡಿಯೋ ಪ್ರಸಾರವೂ ಸಹ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.
ಲಂಕಾ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನದ ಎಲ್ಲಾ ಹಿತೈಷಿಗಳ ಸಹಕಾರದಿಂದ ಈ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು , ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ಸಂತುಷ್ಟಭಾವದಿಂದ, ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಓಂ ತತ್ ಸತ್
ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ॐ सह नाववतु ।
ಓಂ ಸಹನಾವವತು ।
सह नौ भुनक्तु ।
ಸಹನೌಭುನಕ್ತು।
सह वीर्यं करवावहै ।
ಸಹವೀರ್ಯಂ ಕರವಾವಹೈ।
तेजस्वि नावधीतमस्तु
ತೇಜಸ್ವಿನಾವಧೀತಮಸ್ತು
मा विद्विषावहै ।
ಮಾವಿದ್ವಿಷಾವಹೈ।
ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥
ಓಂ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ।।
Sri Krishnaarpanamastu
ಶ್ರೀ ಕ್ರಿಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು